Η ιστορία του χωριού μας στο προαύλιο του Αγίου Δημητρίου

Με πρωτοβουλία συμπατριωτών και συμπατριωτισσών μας θα στηθεί στην πλατεία του Αγίου Δημητρίου, πολιούχου της Κρανιάς, πέτρινο μνημείο στο οποίο θα τοποθετηθεί η εικόνα του Αγίου Δημητρίου, ενώ παράλληλα θα αναγράφεται η ιστορία οίκησης του χωριού, η οποία βεβαίως έχει άμεση σχέση με τον προστάτη της Κρανιάς, τον Άγιο Δημήτριο. 

Σε λίγα χρόνια αυτό το πέτρινο μνημείο θα είναι υπό την σκιά της κρανιάς, η οποία θα φυτευθεί πλησίον του μνημείου για να υπενθυμίζει στις νεότερες γενιές των Κρανιωτών, αλλά και να πληροφορεί όσους περιδιαβαίνουν το χώρο, τόσο την ιστορία, όσο και την προέλευση του ονόματος της Κρανιάς.

Πρόκειται για μια πραγματικά αξιέπαινη προσπάθεια συμπατριωτών αποφοίτων των Δημοτικών Σχολείων της Κρανιάς το 1979, του Γυμνασίου της Κρανιάς το 1982 και του Λυκείου το 1985. Είναι ένα μνημείο το οποίο θα συνδέει την ανθρώπινη ιστορία με την πίστη στη ροή των αιώνων σε ό,τι αφορά των τόπο μας. Η αλήθεια, η πίστη, η παράδοση, ο μύθος και η ιστορία θα συνδέονται αρμονικά σε αυτό το πέτρινο μνημείο, όπως θα συνδέονται οι πέτρες του, θυμίζοντας μας αενάως τον αγώνα των προγόνων μας για ζωή μέσα σε αυτό το άγονο πετρώδες έδαφος.

Την Κυριακή στις 16 Αυγούστου μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα τελεσθεί αγιασμός στο πέτρινο μνημείο στο προαύλιο του Αγίου Δημητρίου ενώπιον της εικόνας του Αγίου.

Εμείς από εδώ να εκφράσουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια στους συμπατριώτες και τις συμπατριώτισσές μας για την οικοδόμηση αυτού του μνημείου - προσκυνηταριού. 

Ακολουθεί το κείμενο του Γιώργου Ι. Μπαλή για την τοπική λαϊκή παράδοση πάνω στην οποία στηρίχθηκε η πρωτοβουλία ανέγερσης του μνημείου.

Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, βοσκοί, κάτοικοι του παλιού οικισμού της Καρυάς (Παλιοκαρυάς), κάποιο καλοκαίρι που διανυκτέρευαν με τα κοπάδια τους στα Μπατζιλίκια και στη Μασδηράχη, έβλεπαν τις νύχτες κάποιο φως να φέγγει ανάμεσα στα δέντρα του δάσους που υπήρχαν στο χώρο όπου είναι χτισμένη η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Παρατηρούσαν ώρες και μέρες πολλές, πως το φως ήταν σταθερό και πάντα στο ίδιο σημείο. Προσπαθούσαν να εξηγήσουν την παρουσία του φωτός και μία μέρα, παρακινημένοι από περιέργεια, πλησίασαν κοντά να δουν τι ακριβώς είναι. Τότε με θαυμασμό διαπίστωσαν ότι στο σημείο που φαινόταν το φως, στη ρίζα μιας μεγάλης κρανιάς, ήταν τοποθετημένη η εικόνα του Αγίου Δημητρίου, μπροστά στην οποία έκαιγε ένα καντήλι.

Οι παρευρισκόμενοι, με δέος και ευλάβεια, γονάτισαν, σταυροκοπήθηκαν και πήραν την εικόνα. Το γεγονός μαθεύτηκε και οι βοσκοί το εξέλαβαν ως θεϊκό σημάδι και οι κάτοικοι του οικισμού της Καρυάς, έχτισαν μία εκκλησία για να φυλάξουν το μικρό εικόνισμα και την αφιέρωσαν στον Άγιο Δημήτριο.

Το χώρο όπου βρέθηκε το εικόνισμα του αγίου, τον θεώρησαν ιερό. Σκέφτηκαν πως ο Θεός τους υπέδειξε, κατά κάποιο τρόπο, την περιοχή όπου έπρεπε να εγκατασταθούν κτίζοντας τα νέα σπίτια τους. Η περιοχή ήταν αθέατη από τους Οθωμανούς καθώς υπήρχε πυκνό δάσος και στη θέση του εικονίσματος υπήρχαν πολλές κρανιές. Από την ύπαρξη της κρανιάς αυτής, ο νέος οικισμός που αρχικά χτίστηκε γύρω από την εκκλησία ονομάσθηκε Κρανιά.

Εμείς οι απόφοιτοι των δημοτικών σχολείων της Κρανιάς, του έτους 1979, του Γυμνασίου, του έτους 1982, και του Λυκείου, του έτους 1985, συμμαθητές και συμμαθήτριες από την Κρανιά, το Λουτρό και την Άκρη, σε ανάμνηση του ανταμώματός μας, αποφασίσαμε να αναβιώσουμε το λαϊκό θρύλο. Γι’ αυτό φυτέψαμε μία κρανιά στον αύλειο χώρο της εκκλησίας, τοποθετήσαμε έναν πίνακα με την ιστορία και χτίσαμε ένα μικρό πέτρινο προσκυνητάρι, τοποθετώντας και μία εικόνα του Αγίου Δημήτριου