Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Κρανιώτες στον πόλεμο του '40


Η αναμνηστική πλάκα στο ηρώο της κεντρικής πλατείας της Κρανιάς


Στον πόλεμο του '40 υπήρξε βαρύ το τίμημα για την πατρίδα μας, την Ελλάδα. Πέρα από την  ισοπέδωση που υπέστη η πατρίδα μας σε άψυχο υλικό υπήρξε και βαρύς ο φόρος αίματος των ανθρώπων της. Μυριάδες νεκρούς και τραυματίες άφησε πίσω του ο μισάνθρωπος πόλεμος.
Μέσα από όλη αυτή την καταστροφική μανία των κατακτητών πώς ήταν δυνατόν να ξεφύγει η ιδιαίτερη πατρίδα μας, η Κρανιά;
Οχτώ παλικάρια της Κρανιάς άφησαν την τελευταία πνοή τους πολεμώντας ηρωικά στο Αλβανικό Μέτωπο. Πολλοί ήταν και οι χωριανοί μας που τραυματίστηκαν σ' αυτόν τον παράλογο πόλεμο που κήρυξαν οι Ναζί και οι Φασίστες στην Ελλάδα.
Στις 25-10-1974 το χωριό μας θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη των ηρωϊκώς πεσόντων συμπατριωτών  μας στο Μέτωπο, κατασκεύασε αναμνηστική πλάκα με τα ονόματα των φονευθέντων τοπικών ηρώων στο προαύλιο του 2ου Δημοτικού Σχολείου Κρανέας με έξοδα των μαθητών και των δασκάλων του 2ου Δημοτικού Σχολείου.
Κατά τα αποκαλυπτήρια της αναμνηστικής πλάκας που έγινε με όλες τις τιμές που αρμόζουν σε ήρωες στις 27-10-1974 ο τότε ομιλητής στον πανηγυρικό της ημέρας τόνισε:
"Από σήμερα τα παιδιά της Κρανέας θα καμαρώνουν για τους δικούς τους ήρωες, που τους μοιάζουν πολύ τα παιδιά τους. Νά, μπροστά σας ο δάσκαλος Πατούνας Δημήτριος, γιος του ήρωα Ιωάννη Πατούνα, νά και ο δάσκαλος Ζέρβας Θεόδωρος, γιος του ήρωα Θεοδώρου Ζέρβα, νά και τα αδέρφια, τα εγγόνια και οι συγγενείς των άλλων ηρώων: Δημητρίου Χ. Γκουνέλα, Γεωργίου Ν. Κατσαβού, Θεοδώρου Ι. Πατούνα, Αθανασίου Ν. Σπαπή, Ελευθερίου Γ. Τζήκα και Παύλου Γ. Χαρίτου.
Απέραντη σιωπή στους χίλιους μαθητές των σχολείων! Τα παιδιά προσπαθούν να δουν τους συγγενείς των ηρώων τους!
Ιανουάριος 1975, ο δάσκαλος ρωτάει τον Κωστάκη τί θα γίνει όταν μεγαλώσει "Ήρωας κύριε " απαντάει ο Κωστάκης, "σαν τον παππού της συμμαθήτριάς μου, της Δήμητρας!"
Τα χρόνια πέρασαν όμως, το 2ο Δημοτικό Σχολείο Κρανέας έκλεισε, και το κενοτάφιο με την αναμνηστική πλάκα άρχισε να καταστρέφεται και γι' αυτό έγινε η μεταφορά του το 2008 από το Δήμο Αντιχασίων στο Ηρώο στην Κεντρική Πλατεία της Κρανιάς.
Το επόμενο βήμα θα είναι όλοι μαζί: σχολεία, Δήμος, υπεύθυνοι του Υπουργείου Άμυνας και της Περιφερειακής Ενότητας να επισκεφθούν τους τόπους όπου έπεσαν ηρωικώς μαχόμενοι οι Κρανιώτες ήρωες και να μεταφέρουν τα οστά τους στο κενοτάφιο του χωριού κάτι το οποίο υποσχέθηκαν οι αρχές στα παιδιά των σχολείων της Κρανέας και στους συγγενείς των ηρώων.
Παράλληλα, είναι καιρός να ικανοποιηθεί από την Δημοτική Αρχή το καθολικό αίτημα των Κρανιωτών για ανέγερση ενός απλού μνημείου στο σημείο όπου έγινε η μάχη των Κρανιωτών με τους Γερμανούς στον δρόμο Κρανιάς - Βαλανίδας (Θέση Πηγάδια).
Οι ήρωες  είναι καθημερινοί, απλοί άνθρωποι σαν όλους μας, που όμως όταν το επιτάσσουν οι συγκυρίες τοποθετούν το καλό του συνόλου πάνω από το ατομικό τους καλό, πληρώνοντας ακόμη και με αίμα. Αυτό θα μας θυμίζουν ες αεί οι παραπάνω πράξεις τιμής που είναι αναγκαίο επιτέλους να γίνουν από τις αρμόδιες αρχές.

5 σχόλια:

  1. Υπάρχουν και κάποιοι από τα διπλανά χωριά, Χρήστο...
    Ανάμεσά τους κι ο ένας παππούς μου (Κοντοτάσιος Θεοδ. Δημήτριος)...
    Δε θυμάμαι ποιοι άλλοι είναι από το Λουτρό αλλά συνολικά, από τα τρία χωριά, δεν είναι λίγοι και καλό είναι να τους θυμόμαστε και να τους μνημονεύουμε...
    Μπράβο σου, λοιπόν, που τους θυμήθηκες τέτοια μέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο δε πρώτος (Πατούνας Ιωάννης) είναι ο πατέρας του πνευματικού μου πατέρα, του νονού μου Πατούνα Δημ. (του οποίο το "λάδι", μάλλον, με έπιασε τόπο)...
    Άρα, θεωρώ πως θυσιάστηκαν δυο παππούδες μου για τη λευτεριά μας και νιώθω διπλά υπερήφανος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς Γιάννη, προσωπικά δεν γνωρίζω για άλλα θύματα από τα γυρω χωριά. Όποιος φίλος ή συμπατριώτης μας γνωρίζει ονόματα και γεγονότα ας μας τα κοινοποιήσει για να τα δημοσιεύσουμε και να τα μάθουμε όλοι. Ανάμεσα στα θύματα του πολέμου στο Μέτωπο είναι και αδερφός του πατέρα μου, μόλις 19 ετών τότε.
      Να είσαι καλά Γιάννη! Σ ' ευχαριστώ πολύ για την παρέμβασή σου!

      Διαγραφή
  3. Αιωνία η μνήμη τους!
    Αλλά, μην ξεχνάμε ότι στο μέτωπο πήγαν και άλλοι κρανιώτες, που πολέμησαν, τραυματίστηκαν ή όχι, και επέστρεψαν στο χωριό.και αυτοί, όπως και οι πεσόντες, είναι παράδειγμα.
    δεν υπάρχει μία καταγραφή όλων αυτών που πολέμησαν ηρωϊκά στο μέτωπο του '40;
    "dey"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τόσο οι πεσόντες όσο και οι τραυματίες και αυτοί που πολέμησαν και γύρισαν πίσω "σώοι" (γιατί υπάρχει και το ψυχολογικό κομμάτι, μνήμες κλπ) αποτελούν παράδειγμα, για όλους μας, αγώνα για ελευθερία. Ευχής έργον αν κάποιος συγκέντρωνε και εξέδιδε σε ένα έντυπο τα στοιχεία (Δυο λόγια για την ζωή τους, για το που και πώς πολέμησαν, σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν κ.ά.) από τους πεσόντες, τραυματίες, και όσους άλλους πολέμησαν στις μάχες. Να είσαι καλά "dey"!

      Διαγραφή