ΨΗΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΤΟΦΙΟ ΧΡΥΣΑΦΙ
Ένας σπασμένος
κρίκος
μπλοκάρει
την αλυσίδα
του μέλλοντος.
Λύνει
τα χέρια.
Κόβει
τους δεσμούς.
Παραβιάζει
την αρμονία.
Ξέρεις
ψήγματα
από ατόφιο
χρυσάφι
υπάρχουν ακόμα.
Σκορπισμένα
ανάμεσα
στο παρελθόν
και στο μέλλον
ξεχωρίζουν.
Μικρότερα
κι από έναν κόκκο
της άμμου
διακρίνεται
η λάμψη τους.
Αιωρούμενη
ανάμεσα
στο βλέπω
στο ακούω
στο αισθάνομαι
τ' αναζητώ
να ενώσουν
την αλυσίδα
να συνθέσουν
το χρώμα
να γίνει
η αγάπη
πολύτιμος λίθος
στο βυθό
της αβύσσου.
Αγάπη Σπαθάρα
09/07/2018
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Ό,τι έχεις να πεις
πέστο.
Σ' ακούω.
Ακούω
το ξέσπασμά σου.
Εξάλλου γι' αυτό
γεννήθηκα.
Να ακούω.
Να υπομένω.
Να αντέχω.
Τα δειλινά
του καλοκαιριού
ατσάλινο
κύμα
η αντοχή
σπάει
τα δεδομένα.
Το τραγούδι
της αγάπης
ψιθυρίζεται
σιωπηλά
την ώρα
που σβήνει
ο ήλιος
στη θάλασσα.
Με νότες
που τρεμοπαίζουν
στα σπλάχνα της
ταξιδεύει
σε άλλους
ορίζοντες.
Αγάπη Σπαθάρα
14/07/2018
(φωτογραφία σημερινή
Αγιόκαμπος Λάρισας)
ΕΙΣΑΙ ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ
Ήρθες
απροειδοποίητα
και εγκαταστάθηκες
μόνιμα.
Φοβούμενος
την μη αποδοχή
και την απόρριψη
συμπεριφέρεσαι
έντονα.
Εισβάλλεις
και κυριεύεις
τη σκέψη μου.
Κατακτάς
το κορμί μου.
Κι ύστερα
χαμηλώνεις
την ένταση.
Καμιά φορά
σκέφτεσαι
να μ' αφήσεις
έτσι απροειδοποίητα
όπως ήρθες.
Γίνεσαι
πιο πράος
πιο ήπιος.
Νομίζεις ότι
νίκησες
και ενθουσιάζεσαι.
Σε κάθε μάχη
εσύ κι εγώ
το ίδιο ισχυροί
ερχόμαστε
αντιμέτωποι.
Μαθημένοι
στον πόλεμο
κανείς μας
δεν χάνει.
Εσύ με πονάς
κι εγώ
παίρνω δύναμη.
Κι οι δυο
κερδισμένοι.
Γνωρίζεις καλά
ότι δεν πρέπει
να είμαστε
αντίπαλοι.
Γιατί
δεν θα παραδωθώ.
Μαζί σου
θα ζω.
Γιατί είσαι φίλος μου.
Είσαι αδερφός μου.
Αγάπη Σπαθάρα
17/07/2018
ΠΟΣΗ ΘΛΙΨΗ
Πόση θλίψη
πόσος πόνος
πόση οργή
στέρεψαν
τα δάκρυά μας
χάθηκε
η ζωή.
Πύρινος κλοιός
ο δρόμος
κόλαση σωστή
μέσα
απ' των ψυχών
τις στάχτες
τι να ειπωθεί;
Κλαίνε οι κάμποι
κλαιν' τα δάση
κλαίει
η θάλασσα
με τη σκέψη
όσους φύγαν
σφιχταγκάλιασα.
Κλαίει η μάνα
ο πατέρας
κλαίει το παιδί
και η φτωχή μας
η πατρίδα
σιωπηλά
πενθεί.
Αγάπη Σπαθάρα
24/07/2018
ΞΕΧΑΣΑΜΕ
Τις ώρες
της βαθιάς
σιωπής
και αναζήτησης
ανήμποροι
στα θέλω μας
και στους
εγωισμούς μας
ενάντια στην
φύση μας
ξεχάσαμε...
Ξεχάσαμε
να αφήσουμε
δρόμο
για να 'χει
η αγάπη
πρόσβαση.
Να βρει
διέξοδο
να μην χαθεί.
Να σώσει
ό,τι απέμεινε
απ' τα πνιγμένα
αισθήματά μας.
Έτσι λοιπόν
πιασμένοι
από πάνω τους
στο χείλος
της καταστροφής
θα έχουμε
σωθεί.
Αγάπη Σπαθάρα
28/07/2018
(φωτογραφία δική μου
Βελίκα Λάρισας)
ΚΑΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΕΙΣ
Πάρε βαθειά
ανάσα
και κράτα την.
Μην αναπνέεις
μην αναπνέεις.
Σκιαγραφείς
την ουσία
την αποτυπώνεις
σαν εικόνα
σαν σκέψη
σαν όραμα
αλλά
αδυνατεί
να εισχωρήσει
μέσα σου.
Πρέπει
ν' αλλάξεις
τη δίοδο
να ξεπεράσεις
κάθε εμπόδιο
να εξετάσεις
κάθε ενδεχόμενο
για να σε
κατακλύσει.
Να ξεδιαλύνει
τα πάντα.
Να επουλώσει
πληγές.
Πρέπει
να κραυγάσεις
να φωνάξεις
να μιλήσεις
έστω.
Αναλογήσου
την ευθύνη σου.
Κάποτε πρέπει
να ακουστείς.
Πρέπει
να συναντήσεις
την ευτυχία σου.
Πρέπει να λάβεις
το φως
που σου αναλογεί.
Κάποτε πρέπει
να αναπνεύσεις.
Ανάπνευσε.
Αγάπη Σπαθάρα
02/08/2018
Η ΚΑΡΔΙΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΕΙ
Σαν το πουλί
ακροβατώ
πάνω στο σύρμα
της καρδιάς σου
τον ήχο
ζητώ
βρίσκω το σήμα.
Τα φτερά σου
αγγίζω γλυκά
η καρδιά φτερουγίζει
το φιλί σου
διαβαίνει γοργά
την ψυχή μου
αγγίζει.
Μια στιγμή
μες το χρόνο
κρατά
όνειρο μοιάζει
αντέχει,δακρύζει,
πονά
η μέρα χαράζει.
Στον γαλάζιο ορίζοντα
ταξιδεύει
δεν πιάνεται
η στιγμή γίνεται
αιώνια
η αγάπη
δεν χάνεται.
Αγάπη Σπαθάρα
05/08/2018
(φωτογραφία δική μου)
ΓΛΥΚΟ ΠΙΟΤΟ
Όνειρα προσδοκίες
χρώματα
χαρά ζωής,
της νύχτας δάκρυα
καυτά
και προσμονής.
Πώς να σε φτάσω
να σου χαρίσω
λίγη αγάπη,
χιλιάδες δρόμοι
σε κάθε βήμα
σβήνουν το χάρτη.
Τα δυο σου μάτια
άστρα
μες στο ποτήρι μου,
το χέρι δώσ'μου
να πιαστώ
για το χατήρι μου.
Της μοναξιάς μου
εσύ
γλυκό πιοτό,
ζάλη στερνή
κοντά σου βρίσκομαι
μακριά σου ζω.
Αγάπη Σπαθάρα
08/08/2018
ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Πιο πέρα
από
τη θάλασσα
πέρα
από τον ορίζοντα
της θέλησης
κοντά
στα όρια
των ξαφνικών
αποφάσεων
υπάρχει
παράδεισος;
Ναι
υπάρχει.
Τον συνθέτουν
τα χρώματα
την ώρα
που σβήνει
ο ήλιος
στην
αγκαλιά της.
Χρώματα
μυστήρια
ανεξάντλητα
μαγικά.
Αυτή την
άγια ώρα
παραδίνομαι
στην
μαγεία της.
Βυθίζω
κάθε σκέψη
στην ομορφιά
της νύχτας
που έρχεται.
Το μόνο
που ακούω
είναι
το τραγούδι
της θάλασσας
στη
σιγαλιά της.
Το μόνο
που βλέπω
είναι
οι χρυσοκίτρινες
ακτίνες
του ήλιου
να παίζουν
στα κύματα
μαζί μας.
Η βάρκα μας
πιο όμορφη
από ποτέ
ταξιδεύει
ζώντας
τον παφλασμό
των στιγμών
κι εμείς
σαν νέοι
πρωτόπλαστοι
αγγίζουμε
στον παράδεισο
πλάθοντας
αναμνήσεις
χωρίς
όρια.
Αγάπη Σπαθάρα
18/08/2018
(φωτογραφία δική μου
Σύβοτα, Αύγουστος 2018)
ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ
Να έρθεις μια νύχτα
με πανσέληνο
την ώρα
που σβήνουν
τα φώτα
της πόλης.
Την ώρα
που γεννιούνται
τα όνειρα
και το φεγγάρι
γίνεται ολιόγιομο.
Την ώρα
που όλα σιωπούν
και ο μόνος ψίθυρος
είναι αυτός
της αγάπης.
Να έρθεις την ώρα
που το φως του
αγκαλιάζει
τη γη
σε κάθε γωνιά της
φωτίζοντας
τις σκιές.
Την ώρα
που χύνεται
άπλετο
στη στάθμη
της θάλασσας.
Εκεί θα σε περιμένω
πάνω στου νερού
τη λάμψη
υμνώντας μυστικά
την παλίρροια
των αισθημάτων
μια νύχτα
με πανσέληνο.
Αγάπη Σπαθάρα
25/08/2018
(φωτογραφία δική μου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου