Η Κοίμηση της Θεοτόκου - Η ζωή μέσα από τον θάνατο

Διπλή γιορτή είναι αυτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Από τη μια γιορτάζουμε το πρόσωπο της Παναγίας, και από την άλλη την νίκη της ζωής έναντι του θανάτου μέσα από τον ίδιο τον θάνατο.

Το πιο υψηλό πρόσωπο από όλα τα ανθρώπινα πρόσωπα είναι αυτό της Παναγίας Θεοτόκου. "Την υψηλοτέραν των ουρανών..." ψάλλει η Εκκλησίας μας αναφερόμενη στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Μια άσημη, ταπεινή κοπέλα έμελλε να γίνει η μητέρα του Θεού, η μητέρα των ανθρώπων και όλου του κόσμου.Είναι αυτή που είπε  το "ναι" στον αρχάγγελο που της έφερε το χαρμόσυνο μήνυμα της σύλληψης του Υιού του Θεού.Είναι η μάνα που ό,τι έβλεπε από τη ζωή του Υιού της το κρατούσε μέσα στην ψυχή της. Είναι η ίδια μάνα που ο πόνος για τα πάθη και ο θάνατος του Υιού της διαπέρασε την ίδια της την καρδιά.

Δεν είχε λοιπόν η Παναγία προνομιακή μεταχείριση ως μητέρα του Θεού. Το αντίθετο, έζησε όλη την ανθρώπινη τραγικότητα με πίστη και υπομονή. Καρπός προσευχής η ίδια άτεκνων μέχρι τότε γονιών αφιερώθηκε από τους γονείς της στο Θεό που τους την έδωσε με φυσική γέννηση, αλλά θαυματουργικά, αφού και οι δυο ήταν ήδη προχωρημένης ηλικίας.  

Μια ζωή  λοιπόν δύσκολη και ανθρώπινη έζησε η Παναγία από την γέννησή της μέχρι και την κοίμησή της. Πόνος και χαρά συνυπήρχαν στη ζωή της και όταν πλέον ήρθε η ώρα της Κοίμησης της,δέχθηκε με την ίδια ταπείνωση που τη χαρακτήριζε, την κοινή μοίρα όλων των ανθρώπων: τον θάνατο. Εδώ ο θάνατος όμως δεν είναι το τέλος της ζωής, αλλά η συνέχειά της σε μια άλλη κατάσταση. Άλλωστε, ο ίδιος ο Υιός της το υποσχέθηκε σε όλους τους ανθρώπους: "Όποιος πιστεύει σ' Εμένα ακόμη κι αν πεθάνει, θα ζει".Τίποτα λοιπόν δεν τελειώνει εδώ! Είμαστε όλοι οι άνθρωποι πλασμένοι για να έχουμε συνεχή ζωή ακόμη κι όταν πεθάνουμε.

Ζωντανό παράδειγμα είναι η ίδια  η Παναγία Θεοτόκος που σήμερα όλη η Ορθοδοξία τιμά. Πέρασαν τόσα χρόνια από την Κοίμησή της και είναι Παρούσα, εδώ, ανάμεσά μας. Το δηλώνει η πίστη των ανθρώπων, το δηλώνουν τα θαύματά της, το δηλώνουν και τα πολλά επίθετα που της έχει δώσει ο λαός μας. Ας σκύψουμε ευλαβικά στην εικόνα της σήμερα που γιορτάζουμε το δικό της Πάσχα, το δικό της πέρασμα στην αθανασία, σίγουρα κάτι θα μας ψιθυρίσει στην καρδιά μας! Λένε ότι το βράδυ φεύγει από την εικόνα της και γυρνάει στον κόσμο παντού, όπου τη χρειάζονται. Είναι κοντά σε όλους τους ανθρώπους αθόρυβα και διακριτικά. Δεν έρχεται με θόρυβο...Αν ανοίξουμε τα μάτια της καρδιάς μας είναι σίγουρο ότι θα την δούμε...

Χρήστος Γκουνέλας

Θεολόγος