Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2018

Αγάπη Σπαθάρα: 5 Ποιήματα


Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Σ' ευχαριστώ πολύ 
για όσα
μου χάρισες...
Για της ψυχής σου 
τ' ακριβό
μαργαριτάρι.
Κι' αν είναι 
η αγάπη 
δρόμος δύσκολος
κι' ανήφορος,
πάντοτε
φτάνει στην κορφή
μ' ένα σκοπό.
Να κυβερνά...
σαν βασιλιάς
με νόμους άγραφους...
Γραμμένους μονάχα
στην καρδιά,
που όμως γραφή
δεν ξέρουν.
Ξέρουν να νιώθουν,
να μιλούν...
μ' αισθήματα
γεμάτοι...
Σ' ευχαριστώ πολύ
γι' αυτά
που ξόδεψες
γιατί η αγάπη
ποτέ της 
δεν μετράει...
Τρέχει...πάντοτε
μπροστά
και γρήγορα,
εμπόδια
προσπερνάει.
Άλλες φορές
γκρεμίζεται
μα,πάντα στέκει
ολόρθη.
Πάντα ψηλά...
στους μίσχους της
ανάστημα 
ορθώνει...
Σαν τα λουλούδια
ομορφιές ξέρει 
μόνο να δίνει...
Με τον αγέρα 
συντροφιά
αρώματα σκορπίζει.
Σ' ευχαριστώ πολύ
που μέσα...
απ' το βλέμμα σου
είδα...
με άλλα μάτια...
Γιατί η αγάπη
γεύεται
ήλιους
και στα σκοτάδια.
Για όλα όσα
μου' δωσες...
διπλά στα δίνω 
πίσω,
γιατί η αγάπη
μοναχά
παίρνει και δίνει
πίσω...
Χωρίς ποτέ
να 'ναι λειψή...
μα,πάντοτε
γεμάτη...
Κι'ας δίνει,
κι' ας χαρίζεται...
Αυτή είναι η αγάπη.
Σ' ευχαριστώ.

Αγάπη Σπαθάρα
14/01/2018
(φωτογραφία,ποίημα,λουλούδι
όλα δικά μου)



ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ

Κάθε πρωί 
στον ίδιο συνηθισμένο 
δρόμο,
περπατάς...
χρόνια ολόκληρα.
Τον ξέρεις καλά,
τον έμαθες καλά.
Γνωρίζεις κάθε στροφή,
κάθε λακούβα,
κάθε ισιάδι
αυτού του δρόμου.
Λένε...
πως η συνήθεια
σκοτώνει...
την ευαισθησία...
Λάθος.
Πότε με ήλιο,
πότε με βροχή
ή συννεφιά,
κάθε μέρα
είναι διαφορετική
για σένα.
Ξοδεύεις...
λίγο από το χρόνο σου
να απαθανατίσεις
στιγμές...
να τις κρατήσεις
ζωντανές
στην ψυχή σου.
Στιγμές ηλιόλουστες,
στιγμές βροχερές
ή συννεφιασμένες
που την αμέσως
επόμενη στιγμή
δεν θα υπάρχουν.
Στιγμές...
σαν από παραμύθι
βγαλμένες.
Στιγμές...
σαν πίνακας
ζωγραφισμένες.
Να την θαυμάζεις...
την ευαισθησία σου
και να την προσέχεις.
Όπως θαυμάζεις
ένα τοπίο,
ένα λουλούδι,
μια ηλιαχτίδα,
ένα σύννεφο,
μια στάλα βροχής,
ένα συναίσθημα.
Να αναπνέεις
στιγμές...
για να παίρνεις
δύναμη.
Να δακρύζεις
μπρος
στην ομορφιά
για να συνεχίζεις.
Να ταξιδεύεις...
να ζεις.
Να ζεις...
με την ευαισθησία σου
γιατί ζωή 
χωρίς ευαισθησία
είναι άδεια...
είναι νεκρή.

Αγάπη Σπαθάρα
29/01/2018
(φωτογραφία σημερινή,δική μου)



ΞΥΠΝΑΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ

Απόψε η καρδιά σου
πάλλεται
ακόμα βρέχει,
μέσα στης νύχτας
τις στιγμές
το αίμα τρέχει.
Σαν μελωδία ο χτύπος της
μέσα απ' το στήθος,
σαν της ψιλής βροχής
γλυκός ο ήχος.
Ριγεί η κάμαρα
έξω χαράζει,
ψηλά...στα ουράνια
μας ανεβάζει...
Ξυπνάει ο έρωτας
τα βέλη ρίχνει,
στο φως της μέρας
αφήνει ίχνη...

Αγάπη Σπαθάρα
14/02/2018



ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Πετούν ψηλά οι χαρταετοί
την καθαρά Δευτέρα,
βρέχει και από τα σύννεφα
μας λένε Καλημέρα!

Πολύχρωμοι στη συννεφιά
προσθέτουν χρώμα,
ο άνεμος τους ανεβάζει
ψηλότερα...ακόμα.

Με λαγάνες...για ψωμί
χαίρονται οι άνθρωποι στη γη,
ξεφαντώνουν κι' εύχονται
Καλή Σαρακοστή!

Αγάπη Σπαθάρα
19/02/2018



ΜΟΥ ΜΙΛΑΓΕΣ

Μου μίλαγες
κι εγώ σε κοίταγα.
Μου έλεγες να μην πονώ
κι εγώ σε άκουγα...
Σιωπώντας
σε κοίταγα και σ' άκουγα.
Τί είναι ο πόνος
σκέφτηκα...
Μπορώ να τον ελέγξω;
Σήμερα θα λέω δεν πονώ
κι αύριο θα πονάω 
όσο θέλω;
Κι αν πω ότι δεν πονώ
αυτό είναι αλήθεια;
Σαν στεναγμός...
η αγάπη σου
θεριεύει
μες τα στήθια,
απ' την καρδιά
ψιθυριστά
στα χείλη ανεβαίνει
και ο πόνος γίνεται
γλυκός...
γλυκός σαν την αλήθεια.
Αθόρυβα...σαν βάλσαμο
υπάρχει στην καρδιά
άλλες φορές πιο έντονα
άλλες πιο σιγανά
και γίνεται η ζωή
πιο όμορφη
ακόμα και στον πόνο
και η καρδιά,
φεγγοβολά...ολάνθιστη
σαν ρόδο.

Αγάπη Σπαθάρα
19/02/2018
(φωτογραφία δική μου)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου