Ο αείμνηστος δάσκαλος Νικόλαος Γ. Κόνιαρης
Ο Νικόλαος Κόνιαρης γεννήθηκε το 1938 στην Κρανέα Ελασσόνας. Αφού αποφοίτησε από το Δημοτικό σχολείο του χωριού, εγγράφηκε στο γυμνάσιο Δεσκάτης όπου φοίτησε τις τρεις πρώτες τάξεις. Αποφοίτησε, κατόπιν, από το γυμνάσιο Ελασσόνας. Αποτέλεσε μέλος των μαθητών που για πρώτη φορά εγγράφηκαν στο γυμνάσιο, ύστερα από προτροπή του δάσκαλου, κ. Παπακωνσταντίνου Λεωνίδα. Εισήχθη στην παιδαγωγική Ακαδημία Λάρισας, το σχολικό έτος 1959-60.
Μετά την αποφοίτησή του υπηρέτησε στο στρατό ως έφεδρος αξιωματικός. Υπηρέτησε, ως δάσκαλος και Δ/ντής στο 2ο 7/θ Δημοτικό σχολείο Κρανέας καθώς και σε άλλα σχολεία του νομού και της πόλης της Λάρισας με χαρακτηριστικά το 2ο & 28ο Δημοτικό σχολείο Λάρισας από το οποίο και συνταξιοδοτήθηκε. Αποσπάστηκε, επίσης, σε σχολεία του εξωτερικού (Κων/πολη, Βέλγιο, Γερμανία). Ήταν παντρεμένος, με την, επίσης, εκπαιδευτικό, κ. Χριστίνα Βαρδακάρη. Μαζί απέκτησαν δύο τέκνα: την Κατερίνα και το Γιώργο.
Το σχολικό έτος 1973-74, που υπήρξε Διευθυντής στην Κρανέα, έγινε, με δική του πρωτοβουλία, η ανέγερση του κενοταφίου, σε χώρο του προαυλίου του 2ου Δημοτικού Σχολείου, προς τιμή των ηρωικώς πεσόντων Κρανιωτών κατά τον Ἑλληνοϊταλογερμανικό πόλεμο του 1940-1941.
Με ευλάβεια υπηρέτησε την εκπαίδευση, στην οποία τόσο πολύ πίστευε. Η προσφορά του στα σχολεία, του εσωτερικού και εξωτερικού, θα θυμίζει σε όλους το πέρασμά του και θα κρατάει άσβεστη τη μνήμη του. Έθετε τις διδακτικές του ικανότητες σε δεινή δοκιμασία με γνώμονα, πάντοτε τους μαθητές/τριές του.
Δεν υπήρξε μόνο ένας εξαιρετικός δάσκαλος, αλλά κι ένας σπουδαίος παιδαγωγός. Την εποχή που τα παιδονομικά μέτρα ήταν αυστηρά, πρωτοτύπησε. Κατόπιν πρότασής του, με πράξη του συλλόγου διδασκόντων του έτους 1972: «Έκαστος δάσκαλος, φροντίζει διά τον εξωραϊσμό, υποβοηθεί το Δ/ντήν εις το έργον του, εισηγείται παν παιδονομικόν και παιδαγωγικόν μέτρον και ουδέποτε χρησιμοποιεί κανόνα (βέργα) προς εκφοβισμόν των μαθητών, καθ’ όσον ο κανών καταστρέφει και τα χέρια των μαθητών και τον νουν αυτών και τον ψυχικόν των κόσμο και τα άψυχα θρανία της τάξεως».
Υπήρξε επιτυχημένος σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής: άνθρωπος, δάσκαλος, σύζυγος, πατέρας. Πρόσφερε τα πάντα με ανιδιοτέλεια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρξε μέλος της πρωτοπόρας, για την εποχή, ομάδας που προχώρησαν στην ίδρυση του τοπικού αθλητικού συλλόγου κι αυτός που έκανε, στη συνέχεια την ονοματοδοσία του, ως Δευκαλίωνας Κρανέας. Με ενέργειές του, επίσης, έγινε η διαμόρφωση τόσο του χώρου του γηπέδου όσο και του προαυλίου του 2ου Δημοτικού σχολείου.
Μέσα στην πολύπλευρη δράση του και προσφορά στην τοπική κοινωνία, υπήρξε, τέλος, δημιουργικό μέλος της ομάδας που ανέλαβε την ανέγερση του κτηρίου του Μ.Ε.Σ.Κ.Ε. Η γενικότερη συνεισφορά του στα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα του χωριού υπήρξε τεράστια και ανεκτίμητης αξίας.
Το έργο του, θα λειτουργεί ως καθοδηγητικός φάρος για τις ενέργειες όλων των νεότερων εκπαιδευτικών συμπολιτών μας.
Απεβίωσε, ύστερα από γενναία μάχη, ακολουθώντας την κοινή ανθρώπινη μοίρα στις 11 Οκτωβρίου 2025.
Το είχε, όμως, προβλέψει. Γι' αυτό κι η τελευταία του βόλτα ήταν στον τόπο που γεννήθηκε και γαλουχήθηκε, στην Κρανιά.
Η νεκρώσιμος ακολουθία του τελέστηκε στις 13 Οκτωβρίου από τον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Γόννων Λάρισας, τόπο καταγωγής της συζύγου του, Χριστίνας.
Ιωάννης Γ. Κόνιαρης,
Συνταξιούχος Δάσκαλος
* Το Ιστολόγιο "Κρανέα Ελασσόνας" εύχεται ολόψυχα συλλυπητήρια στην οικογένεια, τους συγγενείς, τους φίλους και τους/τις πολυπληθείς μαθητές/τριες του αείμνηστου δασκάλου Νικολάου Κόνιαρη. Ο Θεός να τον αναπαύσει μετά δικαίων. Η μνήμη του θα παραμένει πάντα αγαθή και άσβεστη τόσο μεταξύ των Κρανιωτών όσο και μεταξύ των ανθρώπων που επάξια υπηρέτησε μέσα από το λειτούργημα του δασκάλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου