Αγαπητοί συμπατριώτες και φίλες - φίλοι του Ιστολογίου, εγκαινιάζουμε σήμερα τη δημοσίευση Λογοτεχνικών Έργων Κρανιωτών συγγραφέων. Δημοσιεύουμε λοιπόν, ένα ποίημα του φίλου και συμπατριώτη Ευθυμίου Κ. Λιάπη. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο ποίημα γραμμένο στην τοπική Κρανιώτικη διάλεκτο που διεκτραγωδεί τη συμπεριφορά και τα συναισθήματα του κάθε Κρανιώτη μακριά από το αγαπημένο του χωριό. Χιούμορ και τραγικότητα συνυπάρχουν σ' αυτό το ποίημα, αφήνοντας έτσι μια γλυκόπικρη γεύση στον αναγνώστη.
Ο Κρανιώτης περιπλανώμενος και
ζώντας στις μεγάλες πόλεις, έγραψε τα παρακάτω για το φαινόμενο της αστυφιλίας.
¨Μουτσιάνα¨
Τι χάληβεις μαυράχειλη
κι ήρθεις μες την πόλη
δεν κάθουσαν στουν Αη Θανάσ΄
φτιάνεις πως φτιάνουν όλοι;
Τα κατιλίκια γιόμουσεις
κι μάζειψεις τσιουνάκια
δε σ΄άριζει να κλώθησει
στ΄αυλές κι στα σουκάκια;
Οι γείτουνοις δε σι μιλούν
κι ούτι καλημιρίζουν
άμα σκουνταψς κι γκριμιστείς
χασκούν κι σι σφυρίζουν.
Έβγεινεις κι έκλανεις πουρδές
στα πεύκα στουν αέρα
τώρα κρατιέσει, σφίγγεισει
να μη σι πουν σιαπέρα.
Ούλου σι τρώει η συλλουή
κι δλεφς νύχτα κι μέρα
στου σούπιρ μάρκιτ κι στη δλειά
δεν έχει παραπέρα.
Καλά μι του ΄λειγει η παπούς
κι τουν αφκριούνταν όλοι
του δίφραγκου απ΄την Κρανιά
σνα Αθήνα είνει πιντόλι.
Ουγδόντα μήνεις πέρασαν
κι γέρασεις διακόσοις
τρως μούγκι πίτσεις, πιρουσκί
ντιπ τσιάγαλα, κουκόσοις.
Την Κυριακή που έπεισεις
κι χτύπσεις του κιφάλι
πήραν όλα τα στράνια σου
κι είπαν να πέσεις πάλι.
Κι γκόλιαβου σ΄αφήκανει
ψηλά σ΄ένα τηλάρου
κι η τιλιφτέους έβριζει
δε βρήκα τι να πάρου.
Μουτσιάνα* είνει αδηρφέ
να ζας μέσα στα ντβάρια
πηδικλουμένους να γυρνάς
πως έφτιαναν τα μπλάρια.
Ευθύμιος Κ. Λιάπης
Ευχαριστούμε θερμά το Θύμιο για την παραχώρηση του ποιήματος και του ευχόμαστε υγεία και δύναμη να συνεχίζει αυτά τα καλά έργα.
Μουτσιάνα: Κρίμα
Μουτσιάνα: Κρίμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου