Δύο ακόμη ωραία ποιήματα από τη συμπατριώτισσά μας Αγάπη Σπαθάρα. Ευχαριστούμε πολύ την Αγάπη για την αποστολή τους.
ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ
Ήλιε μου κοσμογυριστή
ξέχασες την Ελλάδα,
στη χώρα που γεννήθηκες
επικρατεί μουντάδα...
Μοίρασε τις ακτίνες σου
σ' ανατολή και δύση,
πάρε μακριά τα σύννεφα
η ελπίδα να μη σβήσει.
Από το νότο ως το βορρά
σε πόλεις, νησιά και Κρήτη,
φέρε ξανά την άνοιξη
κάνε να 'ρθει η νίκη!
Ζέστανε ΟΛΕΣ τις καρδιές
νέες και γερασμένες,
δώσε πνοή, ελπίδας φως
μη στέκουν λαβωμένες...
Καραβοκύρισσα καλή
στα γαλανά νερά της,
πρέπει ένας τρόπος να βρεθεί
να λύσει τα δεσμά της.
Αγάπη Σπαθάρα
18/03/2016
ΕΥΩΔΙΕΣ
Να 'μουν πουλί να
πέταγα
να 'μουνα χελιδόνι,
στην αγκαλιά σου να βρεθώ
να μου διαβούν οι πόνοι.
Της άνοιξης να 'μουν κλαδί
ανθάκια να γεμίσω,
σαν το μπουμπούκι, η ψυχή
και 'γω να ξανανθίσω.
Λουλούδι να 'μουνα στη γη
τα πέταλα ν' ανοίξω,
με τη δική μου ευωδιά
να 'ρθω να σε αγγίξω.
Κρυστάλλινο να 'μουν νερό
τα βάσανα να πνίξω,
στον καταγάλανο ουρανό
όνειρα να στολίσω.
Να ξεκλειδώσω την καρδιά
να φύγει το δηλητήριο,
για έναν κόσμο ιδανικό
να κόψουμε εισιτήριο.
Αγάπη Σπαθάρα
17/03/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου