Δύο υπέροχα ποιήματα από την Αγάπη Σπαθάρα: Το ένα από την...πεζή - δυστυχώς -καθημερινότητά μας και το άλλο από το άυλο της ψυχής που όλοι έχουμε μέσα μας και είναι ανάγκη κάποτε να βρούμε. Ευχαριστούμε τη συμπατριώτισσά μας Αγάπη Σπαθάρα για την αποστολή τους.
ΔΟΣΕΙΣ
Απ' το πρωί,μόλις ξυπνάς
σκέφτεσαι τι να δώσεις,
τον άτιμο τον ΕΝΦΙΑ
πώς να τον ξεχρεώσεις;
Δόσεις,χαράτσια,ρεύματα
δόσεις στην εφορία,
μας πνίξανε στα ψέματα
'κλέψαν την ευφορία.
Δόσεις στα συναισθήματα
δόσεις και στην αγάπη,
δίνεις με το σταγονόμετρο
μόνο αν πάρεις κάτι.
Πως έγινε έτσι η ζωή
τα πάντα έχουν δόσεις,
χαρά,ελπίδα,ξεγνοιασιά
όλα είναι διαδόσεις.
Κάπου χάνεις τον έλεγχο
απ' τις πολλές τις δόσεις,
μια κι' έξω,θες να τους τα πεις
να πας,να τους τα χώσεις!
Αγάπη Σπαθάρα
03/04/2016
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
Είναι βραδιές που κάθομαι
μονάχη στο μπαλκόνι,
τα άστρα έχω συντροφιά
για να μη νιώθω μόνη.
Στο νου μου μέσα τρέχουνε
όμορφες αναμνήσεις,
τα χρόνια που ήρθαν κι' έφυγαν
χαρές και συγκινήσεις.
Μέσα απ' το παράθυρο
ακούω γέλια, γλυκά τραγούδια
είν' των παιδιών μου οι φωνές
που παίζουν σαν μικρούλια.
Ο άντρας μου μιλάει δυνατά
παλεύει με τις...γνώσεις,
μου λέει επιβλητικά
έλα μέσα, θα κρυώσεις.
Ξάφνου μες στη σιγαλιά
μες στο απαλό σκοτάδι,
νιώθω επάνω στα μαλλιά
της μάνας μου το χάδι!
Και του πατέρα μου η φωνή
σιγά μου ψιθυρίζει,
Αγάπη,να έχεις δύναμη
τώρα η ζωή αρχίζει!
Αγάπη Σπαθάρα
21/03/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου