Δύο ακόμη ποιήματα από την Αγάπη Σπαθάρα την οποία και ευχαριστούμε θερμά για την αποστολή τους.
ΔΑΚΡΥΑ
Γέννησε η θλίψη δάκρυα
βουρκώσανε τα μάτια,
το όνειρο ξεθώριασε
έγινε η καρδιά κομμάτια.
Η νύχτα έσβησε το φως
αργεί να ξημερώσει,
το γέλιο έγινε λυγμός
κανείς δεν θα σε σώσει.
Ο δρόμος ειν' αδιάβατος
με πέτρες και με χώμα,
μονάχος πρέπει να διαβείς
αυτή την ανηφόρα.
Μονάχα εσύ μπορείς
ν' αρπάξεις τη σκυτάλη,
να τρέξεις, να ονειρευτείς
ν' αναστηθείς και πάλι.
Αγάπη Σπαθάρα
24/04/2016
Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΖΥΓΙΖΕΤΑΙ
Η αγάπη δεν ζυγίζεται
μ' αυτά που έδωσες,
με ότι πήρες, μ' ότι αφήνεις
μ' όσα ένιωσες.
Η αγάπη είναι άπιαστη
δεν έχει ύλη,
είναι τραγούδι τρυφερό
που λεν' τα δυο της χείλη.
Στα μάτια μέσα κατοικεί
ανοίγει δρόμο,
φτάνει στο βάθος της καρδιάς
λυγά στον πόνο.
Η αγάπη δίνει δύναμη
μόνο αυτή αξίζει,
στα χνάρια της όποιος πατά
πολλά κερδίζει.
Αγάπη Σπαθάρα
25/04/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου