Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2017

Αγάπη Σπαθάρα: "Ο ήλιος σβήνει" & "Ένας κύκλος"


Ο ΗΛΙΟΣ ΣΒΗΝΕΙ

Στον μακρινό ορίζοντα
ο ήλιος σβήνει,
με υπέροχα χρώματα
τη μέρα ντύνει.

Γλιστράει αθόρυβα
μες στο νερό,
ζωγραφίζει τη θάλασσα
ως το βυθό.

Στην άμμο επάνω
χαράζει τη νύχτα,
ως το άλλο πρωί
μας λέει καληνύχτα!

Αγάπη Σπαθάρα
04/09/2017
(Φωτογραφία της κόρης μου
Λευκάδα)




ΕΝΑΣ ΚΥΚΛΟΣ

Φθινόπωρο πια...
κι' ο χρόνος 
τρέχει ακούραστος.
Οι πρώτες σταγόνες 
της βροχής
ποτίζουν 
τα ξεραμένα φύλλα 
των δέντρων,
δίνοντας 
στο διψασμένο κορμί τους
μια ακόμα ανάσα 
δροσιάς...
Τα πρώτα σύννεφα 
παίζουν
με τις ακτίνες του ήλιου
θέλοντας να κρύψουν
τη δύναμή του...
Τί είναι τελικά ο χρόνος;
Ένας κύκλος είναι...
Ένας κύκλος που γυρίζει
ασταμάτητα.
Περνάει μέσα από
μέρες,μήνες,εποχές,χρόνια,
συλλέγοντας στιγμές.
Ένας κύκλος που αρχίζει
στην χαρά 
μιας νεογέννητης άνοιξης,
παίζει 
στην αμμουδιά
ενός μικρού καλοκαιριού,
ωριμάζει 
στα χρυσοκίτρινα φύλλα
του φθινοπώρου
και φθείρεται 
τις κρύες νύχτες
του χειμώνα.
Κι η ζωή;
Τί είναι η ζωή;
Ένας κύκλος κι' αυτή.
Ένας κύκλος μοναδικός
για τον καθένα μας.
Γεννιέσαι...
απ' την ξεγνοιασιά,
φτάνεις
στην ωρίμανση 
κι' η φθορά αναπόφευκτη.
Ένας κύκλος 
που η αρχή του
συναντά το τέλος.
Το σημείο κρίσιμο...
Εδώ συναντώνται
η ζωή κι' ο θάνατος.
Μάχονται...
Η ζωή κερδίζει πάντα
αιώνες τώρα.
Το τέλος γίνεται αρχή.
Αυτός είναι ο σκοπός 
του κύκλου της ζωής.
Η αναγέννηση...
μέσα από μια 
καινούργια άνοιξη,
καινούργιες εμπειρίες,
καινούργιες αισθήσεις.
Μπορείς να την νιώσεις...
αρκεί να αποτυπώσεις 
στο βλέμμα σου,
την αθωότητα
ενός μικρού παιδιού,
τον ενθουσιασμό
ενός νεανικού έρωτα,
την ομορφιά
μιας ώριμης αγάπης,
την σοφία 
του κύκλου της ζωής.
Αρκεί να φυλακίσεις
στην ψυχή σου
το χρυσοκίτρινο χρώμα
των φύλλων,
καθώς λικνίζονται 
ρυθμικά
στον αέρα,
χορεύντας...
την τελευταία φιγούρα
πριν πέσουν απαλά,
στο βρεγμένο χώμα.

Καλό φθινόπωρο!

Αγάπη Σπαθάρα
01/09/2017

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου