Εγκαταλελειμμένη η υγεία στην Κρανιά

Εγκατάλειψη...

Στο ίδιο έργο θεατές και πάλι με την υγειονομική περίθαλψη της Κρανιάς.Οι δυο οργανικές θέσεις αγροτικών ιατρών παραμένουν εδώ και καιρό ακάλυπτες και όπως φαίνεται βάσει έρευνας που κάναμε δε φαίνεται φως πριν το...Φθινόπωρο.

Η αιτία βρίσκεται στο ότι για μια ακόμη φορά οι δυο αγροτικοί ιατροί που υπήρχαν (;) στο χωριό μας έφυγαν και το νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει για την κάλυψη των οργανικών θέσεων είναι τόσο δυσκίνητο και γραφειοκρατικό που δημιουργεί όπως φαίνεται και εκ των πραγμάτων το όλο θέμα.

Σημειωτέον ότι η σχετική νομοθεσία που ισχύει είναι από το '60. Μια παρωχημένη λοιπόν νομοθεσία που όχι μόνο δεν λύνει καταστάσεις, αλλά δημιουργεί ένα σωρό προβλήματα και μάλιστα στον ευαίσθητο χώρο της υγείας. Οι νόμοι όμως φτιάχτηκαν και συνεχίζουν να φτιάχνονται από ανθρώπους και βεβαίως όταν παύουν να εξυπηρετούν τις ανάγκες των πολιτών ή να τους δημιουργούν προβλήματα τότε είναι αναγκαία και επιβεβλημένη η αλλαγή τους. Ο συγκεκριμένος νόμος λέει μάλιστα ανάμεσα σε άλλα ότι σε περίπτωση που δεν έχει καλυφθεί ακόμη η κενή οργανική θέση αγροτικού ιατρού τότε αυτή η θέση καλύπτεται προσωρινά από ιατρό όμορου αγροτικού ιατρείου που όμως στην περίπτωσή μας δεν υπάρχει. 

Υπάρχει όμως εντός του ιδίου Καλλικρατικού Δήμου Ελασσόνας λέμε εμείς. Επομένως, ούτε καν όμορος αλλά εντός των ορίων. Τί λοιπόν εμποδίζει την καθημερινή προσωρινή κάλυψη της θέσης;

Δυστυχώς όμως αγαπητοί μου συμπατριώτες επειδή τα κέντρα λήψης των αποφάσεων είναι μακριά από τα χωριά μας και βουλευτές δε βλέπουμε συνήθως σε άλλες περιόδους εκτός της προεκλογικής περιόδου είναι ανάγκη να ασκηθεί πίεση για να αλλάξει ο συγκεκριμένος νόμος.Και ποιός  θα πιέσει; Ο Δήμος, οι τοπικοί και υπερτοπικοί φορείς των Κρανιωτών και βεβαίως και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, αυτοί που ζουν την πολυποίκιλη εγκατάλειψη και διαμένουν μόνιμα στο χωριό μας.

Δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε μοιρολατρικά. Ακόμη κι αν λυθεί το θέμα της υγείας - το Φθινόπωρο ας πούμε - ίσως (τί ίσως λέμε) μετά από λίγο καιρό να ξαναζήσουμε πάλι τις ίδιες τραγικές καταστάσεις  όπως ήδη τις έχουμε ζήσει πολλές φορές πάνω σ' αυτό το θέμα.

Δεν είναι δυνατόν μικρότερα χωριά στην Επαρχία Ελασσόνας να έχουν γιατρό σε καθημερινή βάση και η Κρανιά με 2700 ψυχές (βάσει της τελευταίας απογραφής), οι περισσότεροι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας,  να στερούνται το αυτονόητο και σημαντικότερο για τη ζωή τους  και μάλιστα αυτό για το οποίο αδρά φορολογούνται: την υγειονομική τους περίθαλψη.

Για την ώρα έχει δοθεί αγαπητοί φίλοι και συμπατριώτες μια προσωρινή λύση από τη Δ/ντρια του Κέντρου Υγείας Ελασσόνας την κ.Καφφέ και τον συμπατριώτη μας γιατρό Δημήτρη Παπατζέλο που είναι τοποθετημένος στην Καλλιθέα Ελασσόνας. Έτσι, κάθε Τρίτη και Πέμπτη ο Δημήτρης ο Παπατζέλος βρίσκεται στην Κρανιά και εξετάζει και γράφει φάρμακα σε 85 με 90 άτομα την ημέρα! Το Λουτρό και η Άκρη δεν εξυπηρετούνται από γιατρό.

Τα γεροντάκια λοιπόν της Κρανιάς, του Λουτρού και της Άκρης πάνε από νύχτα ακόμα για να "πιάσουν" τη  σειρά της ταλαιπωρίας τους. Μ' αυτή την ταλαιπωρία ξεχειμώνιασαν...Όσοι διαθέτουν αυτοκίνητα ψάχνουν να βρουν την υγειά τους στη Δεσκάτη ή στην Ελασσόνα. Άλλοι με ταξί, άλλοι με λεωφορείο ( και αυτά όσοι μπορούν σωματικά και οικονομικά).

Δε θα έπρεπε να γίνει ερώτηση στη Βουλή, αγαπητοί φίλοι και συμπατριώτες, για αυτή την απαράδεκτη κατάσταση από τους βουλευτές του Νομού μας όλων των αποχρώσεων;

Μήπως -ξαναλέμε και πάλι- θα πρέπει ο Δήμος και οι Φορείς των Κρανιωτών, του Λουτρού και της Άκρης να πιέσουν; Μήπως θα πρέπει και ως μονάδες να πιέσουμε;  Τί περιμένουμε αγαπητοί φίλοι και συμπατριώτες και δεν αντιδρούμε κανείς για να ζητήσουμε το αυτονόητο δίκαιο για τον τόπο μας;

Είναι δυνατόν η Κρανιά να είχε γιατρό πριν 30 και 40 χρόνια  σε καθημερινή βάση και τώρα να μην έχει; Πόσο θα γυρίσουμε πίσω;

Η Κρανιά και τα χωριά μας δεν έχουν μόνο παρελθόν για να ασχολούμαστε μόνο μ' αυτό - και καλά κάνουμε (εκδηλώσεις κλπ), αλλά έχουν και παρόν και το τραγικότερο είναι ότι όταν μπούμε στα αυτοκίνητά μας και φύγουμε μετά το Πάσχα και το αντάμωμα τα προβλήματα τα αφήνουμε πίσω μας και πίσω δεν είναι ξένοι, άλλα οι γονείς και οι παππούδες μας. Το κράτος πολλές φορές είναι απρόσωπο και δυσκίνητο. Εμείς το κινούμε;

Χρήστος Γκουνέλας