Αγάπη Σπαθάρα: Τέσσερα Ποιήματα

Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ

Λένε...αν μείνεις σιωπηλός

θα ακούσεις το τραγούδι,

που λέει η στάλα της βροχής

σαν πέφτει στο λουλούδι.

Θα ακούσεις την ανάσα του

θα νιώσεις τη δροσιά του,

καθώς κυλά στα φύλλα του

βροχή...το άρωμά του.

Η ελπίδα μένει ζωντανή

σε φύλλα πράσινα,

αλήθεια φθινοπωρινή

δάκρυα διάφανα...

Αγάπη Σπαθάρα

08/10/2017

(φωτογραφία δική μου)

‎

Ο ΗΛΙΟΣ ΜΕ ΤΑ ΠΙΝΕΛΑ ΤΟΥ

Ο ήλιος με τα πινέλα του

ζωγράφισε τη δύση,

μια τελευταία πινελιά

στον κόσμο να χαρίσει.

Πριν έρθει η νύχτα και κρυφτεί

μες στο πυκνό σκοτάδι,

άφησε πάνω σε καμβά

το πορφυρό του χάδι.

Έβαψε στις βουνοκορφές

και τ'ουρανού τη σκέπη,

έγειρε ν' αποκοιμηθεί

μέχρι να επιστρέψει....

Αγάπη Σπαθάρα

06/10/2017

(φωτογραφία σημερινή δική μου)

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Πώς να κριθούν οι αρετές

πώς να κριθεί η γνώση,

ποιος θα βαθμολογήσει

αυτά που έχεις δώσει;

Ποιος είναι ικανός κριτής

να σ' αξιολογήσει,

θαρρείς πώς δεν κρινόμαστε

όλοι σ' αυτή τη ζήση;

Μόνο στην πράξη φαίνεται 

του ανθρώπου η αξία,

τα γράμματα κι' οι αριθμοί

είν' άλλη θεωρία...

Αγάπη Σπαθάρα

02/10/2017

ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ

Σε ήξερα...

Σε ήξερα από παλιά.

Ζούσες μέσα μου 

σαν όνειρο.

Σαν όνειρο ανεξήγητο

μυστήριο,μαγικό.

Υπήρχες...

Υπήρχες πάντα

στην ζωή μου

σαν μια θολή εικόνα

στα βάθη των σκέψεων.

Σε γνώρισα 

πριν ακόμα γεννηθώ...

γιατί ήσουν κρίκος

στην αλυσίδα

των κυττάρων μου.

Σε άγγιξα καθώς

γεννιόσουνα μαζί μου

και έγινες ένα 

με τα κομμάτια 

της καρδιάς μου.

Ήταν ένστικτο,

ήταν ταύτιση,

ήταν ανάγκη;

Τί ήταν απ' όλα αυτά;

Ή μήπως είναι αγάπη;

Αγάπη 

που λάμπει σαν άστρο

τις νύχτες

και βάφει

με πανέμορφα χρώματα

την Ύπαρξή μας!

Αγάπη Σπαθάρα

30/09/2017