Αγάπη Σπαθάρα - 8 Ποιήματα

ΤΟ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΟ ΣΟΥ ΑΓΓΙΓΜΑ

Το πιο ακριβό σου άγγιγμα

το πιο ζεστό σου χάδι,

άφησες με ένα σου φιλί

στα χέρια μου ένα βράδυ.

Κοίταξα μες στα μάτια σου

κι' είδα την ομορφιά σου,

μοιράστηκα το χρώμα σου

μύρισα τ' άρωμά σου!

Ένα άρωμα μεθυστικό

που την ψυχή ευφραίνει,

αντέχει στις κακοτοπιές

και στην καρδιά μας μένει.

Αγάπη Σπαθάρα

31/10/2017

(φωτογραφία δική μου

σημερινή)

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

Τριαντάφυλλο του Νοέμβρη

στην αυλή μου,

όλη η ομορφιά δική του

και δική μου...

Η ζεστασιά του ήλιου του

βελούδινη πνοή,

ζωή ξαναγεννιέται

και πάλι απ' την αρχή.

Μες στα πράσινα κλαδιά

κίτρινο το χρώμα του,

και σε κρύο και σε ζέστη

δίνει τον αγώνα του...

Ξεχωρίζει το άρωμά του

νύχτα μέρα,

με τον άνεμο αντάμα

το σκορπά...πιο πέρα...

Αγάπη Σπαθάρα

02/11/2017

(φωτογραφία της αυλής μου

σημερινή)

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΟΜΟΡΦΑ

Στους γνώριμους δρόμους 

περπατάς,

σαν να μην άλλαξε τίποτα.

Ο δρόμος,τα δέντρα,

η παιδική χαρά,

το ποτάμι,

στην ίδια θέση...

Και ο ουρανός απέραντος...

γαλάζιος.

Αραιά σύννεφα

σαν μεταξένιες πινελιές

στολίζουν τη σκέπη του.

Όλα είναι ίδια...

όλα παραμένουν 

ίδια.

Ανάμεσα στο χθες,

στο σήμερα,

στο αύριο,

μόνο οι άνθρωποι 

αλλάζουν...

Ο δρόμος του καθένα μας 

διαφορετικός...

με ανηφόρες και εμπόδια..

Συμβαίνουν πολλά...

στο διάβα του.

Μπορείς να ξεπερνάς 

τα εμπόδια...

να κρατάς

τις ισορροπίες...

αρκεί να ξυπνάς.

Να ξυπνάς...

και να ονειρεύεσαι.

Να ακούς...ήχους

πρωτόγνωρους

σαν νερό

που κυλάει...

μέσα από όνειρο,

σαν τραγούδι 

που ακούγεται...

μέσα απ' το θρόισμα

των φύλλων,

σαν φωνές παιδικές

που φτάνουν ψηλά

μαζί με τον άνεμο...

Όλα είναι ίδια

αλλά τόσο διαφορετικά...

αρκεί να μπορείς

να τα δεις...

ανεξήγητα όμορφα!

Αγάπη Σπαθάρα

03/11/2017

(Φωτογραφία δική μου)

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Γιατί καρδούλα μου μικρή

γιατί γλυκό μου δάκρυ,

δεν βλέπεις...απ' τα μάτια μου

πώς στάζει...η αγάπη;

Εσύ είσαι το αίμα μου

εσύ κι' η ομορφιά μου,

του κόσμου ολόκληρου,το φως

στα μάτια τα δικά μου.

Ποιός σου στερεί το όνειρο

και σου 'ρχεται να κλάψεις,

και δρόμους...μ' αδιέξοδα

μόνο,μπροστά σου...γράφεις;

Κάτω από τα ξερά κλαδιά

η θέληση...ριζώνει,

μέσα απ' τους κύκλους της ζωής

για δες...ξαναφυτρώνει.

Αγάπη Σπαθάρα 

05/11/2017

(φωτογραφία δική μου)

ΔΡΟΣΙΑ ΣΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Δροσιά στα φύλλα της καρδιάς

είν' τα φιλιά σου,

σαν ήλιος μες στη συννεφιά

η αγκαλιά σου!

Σαν τη βροχή η αγάπη σου

σταλάζει στην ψυχή, 

στέκει μπροστά...ολάνθιστη

ανάσα πρωινή!

Αγάλι αγάλι σπέρνεται

σαν σπόρος μες στο χώμα

και σαν λουλούδι βάφεται

με του έρωτα το χρώμα!

Αγάπη Σπαθάρα

09/11/2017

(φωτογραφία σημερινή δική μου)

ΣΤΙΓΜΕΣ

Αμέτρητες στιγμές 

υπάρχουν 

στην ζωή μας.

Στιγμές μεγάλες,μικρές,

χαρούμενες,μοναδικές.

Στιγμές που πέρασαν...

στιγμές που θα 'ρθουν.

Στιγμές που αγγίζουν

το χρόνο...

και ομορφαίνουν 

τις μέρες μας.

Ντύμενες με χρώματα

στολίζουν

τις σκέψεις μας.

Χαμογελούν

γεμάτες συναισθήματα

και κλείνουν

πληγές...

Στιγμές ευτυχίας

σπαρμένες στο δρόμο σου

σε κοιτάζουν...

στα μάτια.

Μην τις αγνοείς.

Αγάπη Σπαθάρα

09/11/2017

(φωτογραφία δική μου σημερινή)

ΟΤΙ Σ' ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΔΕΨΕΙ

Κι' αν σβήσει τ' όνειρο

κι' η αγάπη μείνει σιωπηλή,

εμείς πάντα θα ξέρουμε

πως θα 'μαστε μαζί.

Γιατί δεν σβήνουν οι στιγμές

απ' το μυαλό,απ' τη σκέψη,

πάντοτε μένει στην καρδιά

ότι σ' έχει σημαδέψει.

Κι' αν έρθουν χρόνια δύσκολα

και το κορμί γεράσει,

ξανά, η αγάπη θα σε βρει

να σου χαμογελάσει.

Γιατί η αγάπη της ψυχής

ποτέ της δεν πεθαίνει,

βρίσκει πάντα το δρόμο της

και τ' όνειρο ανασταίνει.

Αγάπη Σπαθάρα

12/11/2017

(φωτογραφία δική μου)

ΣΑΝ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ

Μια σταγόνα βροχής

σαν ένα δάκρυ

τ' ουρανού...

μέσα απ' τα σύννεφα

βγαλμένο,

στάζει αλμύρα...

Στέκεται...

διάφανη,λαμπερή,

πολύτιμη

ακροβατώντας...

στα πράσινα κλαδιά.

Άραγε τί να κρύβει...

μέσα της;

Πόσους κόσμους

διαφορετικούς...

πόσους νέους

ορίζοντες...

πόσους ήλιους,

πόσες νύχτες;

Αναρωτήθηκες ποτέ;

Πόση καλοσύνη

πόση χαρά

πόσο φως,

πόσο πόνο

πόση θλίψη,

πόση διαύγεια

πόση ανθρωπιά

πόση αγάπη...

Πόσες λέξεις

κυλάνε...

μέσα από μια μόνο

σταγόνα βροχής...

Πόσα κρυμμένα 

αισθήματα...

ορμάνε σαν χείμαρρος

και κυριεύουν

το νου...

μέσα από μια μόνο

σταγόνα βροχής...

Φαντάσου από

χιλιάδες... 

17/11/2017

(φωτογραφία σημερινή δική μου)