Νέες στάσεις λεωφορείων αποκτά ο Δήμος Ελασσόνας με χρηματοδότηση από το «Φιλόδημος ΙΙ»

Στο Πρόγραμμα «Φιλόδημος ΙΙ» του υπουργείου Εσωτερικών εντάχθηκε στις 23 Απριλίου  η πράξη «Προμήθεια και τοποθέτηση στεγάστρων στάσεων λεωφορείων για την εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού του Δήμου Ελασσόνας» συνολικού προϋπολογισμού 50.489,08€ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ). 

Ο φορέας υλοποίησης του έργου είναι ο Δήμος Ελασσόνας και η χρηματοδότηση από το πρόγραμμα ανέρχεται στο ποσό των 50.000,00 ευρώ, ενώ το ποσό των 489,08 € θα καλυφθεί από ίδιους πόρους του Δήμου.

Το συγκεκριμένο έργο σκοπό έχει την προμήθεια και εγκατάσταση (14) δεκατεσσάρων στεγάστρων στάσεων, για την εξυπηρέτηση των επιβατών των υπεραστικών λεωφορείων του δήμου Ελασσόνας, αποσκοπώντας στην ασφαλή κατά το δυνατόν μετακίνηση των επιβατών και στην προστασία τους από τις επικρατούσες κάθε φορά καιρικές συνθήκες. 

Σε δήλωση του ο δήμαρχος Ελασσόνας τόνισε τα εξής: «Ο Δήμος Ελασσόνας αξιοποιεί ένα ακόμα χρηματοδοτικό εργαλείο, μην αφήνοντας καμία ευκαιρία να πάει χαμένη. Σταδιακά τόσο με μεγάλα όσο και με μικρά έργα, αλλάζουμε προς το καλύτερο τόσο την εικόνα της πόλης και των κοινοτήτων όσο και τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους πολίτες μας. Τα νέα στέγαστρα, αφενός θα βελτιώσουν τις συνθήκες αναμονής-εξυπηρέτησης των πολιτών στις στάσεις, αφετέρου όμως θα αναβαθμίσουν αισθητικά τα σημεία που θα τοποθετηθούν. Δέσμευση μας να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας προκειμένου οι εργαζόμενοι, οι ηλικιωμένοι, οι νέοι, οι γονείς με μικρά παιδιά, τα άτομα με ειδικές ανάγκες  και όλοι εκείνοι οι συμπολίτες μας που  χρησιμοποιούν την συγκοινωνία,  να έχουν την εξυπηρέτηση που τους αξίζει». 

Οι επιλεγμένοι τύποι στεγάστρων είναι (2) δύο οι οποίοι έχουν επιλεγεί ανάλογα με το πλάτος του πεζοδρομίου. 

Στέγαστρα στάσης Λεωφορείου Τύπου Α θα τοποθετηθούν στις Κοινότητες:  

Αζώρου, Γαλανόβρυσης, Καλυβίων

Περιγραφή στάσης: Φωτοβολατϊκό, ενεργειακά αυτόνομο, φωτισμός led, φόρτιση smart συσκευών, ηλεκτρονική πινακίδα μεταβλητών μηνυμάτων led, ασύρματος εξοπλισμός δικτύου wi-fi 

Στέγαστρα στάσης Λεωφορείου Τύπου Β θα τοποθετηθούν στις Κοινότητες: 

Βαλανίδας, Δολίχης, Δομενίκου, Ελασσόνας, Ευαγγελισμού, Καλλιθέας, Καρυάς, Κρανέας, Ολυμπιάδας, Πυθίου, Τσαριτσάνης 

Περιγραφή στάσης: Φωτοβολατϊκό, ενεργειακά αυτόνομο, φωτισμός led, φόρτιση smart συσκευών.

"Η Ελλάς ευγνωμονούσα": Άρθρο της Δήμητρας Σαρακατσάνου

 

«Η  ΕΛΛΑΣ  ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ»

Με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από τη στιγμή που οι υπόδουλοι Έλληνες αποφάσισαν να διεκδικήσουν την ελευθερία τους, θα ήθελα να αναφερθώ σε έναν από τους πιο χαρισματικούς ζωγράφους εκείνης της εποχής, το Θεόδωρο Βρυζάκη (1819-1878). 

Ο Θ. Βρυζάκης φοίτησε, με τη μεσολάβηση πιθανώς του φιλέλληνα Ludwig Thiersch, στο «Πανελλήνιον», το ελληνικό παιδαγωγικό σχολείο που είχε ιδρύσει ο Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας, καθώς ήταν γιος αγωνιστή που εκτέλεσαν οι Τούρκοι. Είναι ένας από τους πρώτους ζωγράφους ο οποίος, έχοντας ως πρότυπο έργα της φιλελληνικής ζωγραφικής, σχεδιάζει θέματα που έχουν σχέση με τον Επαναστατικό Αγώνα των Ελλήνων. 

Ένα από τα πλέον εμβληματικά έργα του είναι  «Η Ελλάς ευγνωμονούσα» (1858), διότι πρόκειται για το πρώτο ιστορικό, με αλληγορική διάσταση έργο της νεοελληνικής ζωγραφικής. Στον πίνακα αυτό συναντάμε στοιχεία που έλκουν την καταγωγή τους από τη μεταβυζαντινή ζωγραφική, όπως είναι η πολυπρόσωπη σύνθεση και η Παναγία, που εδώ όμως τη θέση της παίρνει η αλληγορία της Ελλάδας ως μία νέα γυναίκα, αρχαιοπρεπώς ντυμένη και στεφανωμένη. 

Η Ελλάδα ως κυρίαρχη μορφή, καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του πίνακα τοποθετημένη στο κέντρο, σε απόλυτη ισορροπία με το γύρω χώρο. Μόλις έχει σπάσει τις αλυσίδες από τα πόδια της, υπονοώντας την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, ενώ τα ανοιχτά χέρια της ορίζουν συμβολικά μαζί με τα βουνά τον πλατύ ορίζοντα της απελευθερωμένης πλέον Ελλάδας. 

Γύρω από τη νέα Ελλάδα συγκεντρωμένοι ως πιστοί, σε μία πολυπρόσωπη σύνθεση, βρίσκονται οι πρωτεργάτες της Επανάστασης. Ορισμένες φιγούρες κυριαρχούν, όπως αυτή του Μιαούλη του Καραϊσκάκη και του Κολοκοτρώνη, εξυψώνοντας έτσι ο καλλιτέχνης τον ήρωα μέσα από το σύνολο, προβάλλοντας διδακτικά τη βαθιά πίστη στην πατρίδα, την Ελλάδα, που βρίσκεται πάνω απ’ όλους.

Η Ελλάδα, από την πλευρά της, αναγνωρίζει τον αγώνα των Ελλήνων, έναν αγώνα που δεν είχε να κάνει με διαφορές κοινωνικών τάξεων, ούτε είχε ως στόχο την απομάκρυνση κάποιων ανίκανων ηγετών, όπως συνέβαινε με άλλα επαναστατικά κινήματα μέχρι τότε. Συνάμα, όμως, ευγνωμονεί και μακαρίζει όλους τους Έλληνες, γνωστούς και αγνώστους, που θυσιάστηκαν έτσι ώστε η χαμένη και σβησμένη από το χάρτη των εθνών πατρίδα των Ελλήνων, να ξαναειπωθεί ελεύθερη πια.

Αναγνωρίζει ότι ένας φτωχός, κατατρεγμένος λαός ύψωσε το ανάστημά του σε μία μεγάλη δύναμη, μόνο και μόνο για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, έχοντας ως μοναδικό σκοπό τη συνέχιση του ένδοξου παρελθόντος, που πρέσβευε πάντα υψηλά ιδανικά όπως πίστη, ελευθερία, ανθρωπισμός. Η Ελλάδα είναι ευγνωμονούσα καθώς για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι «η ποιότητα μπορεί να νικήσει την  ποσότητα», όπως πολύ χαρακτηριστικά έχει ειπωθεί από τη σπουδαία ιστορικό Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ.

Η αξία του πίνακα είναι διαχρονική και συνάμα επίκαιρη. Σε μία σύγχρονη απεικόνιση πιστεύω πως η Ελλάς θα είχε ξανά την ίδια μορφή. Θα ήταν και πάλι «ευγνωμονούσα» απέναντι σε όλους εκείνους τους Έλληνες που παρ’ όλες τις δυσκολίες τηρούν μία ηθική στάση. Ομοίως, θα είχε τα χέρια της απλωμένα δεξιά και αριστερά, ως μία συμβολική κίνηση προ¬στασίας όλων εκείνων των Ελλήνων που αποστασιοποιούνται από τους εαυτούς τους δρώντας μόνο για το κοινό συμφέρον. Θα ήταν «ευγνωμονούσα» για τους Έλληνες που οι πράξεις τους διέπονται από δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, αυτοπειθαρχία, τιμιότητα, συνεργατικότητα και ακεραιότητα, ιδανικά  που πρεσβεύουν οι Έλληνες ήρωες. 

Μόνο έτσι αυτή η μικρή χώρα, το σύγχρονο Ελληνικό δημοκρατικό κράτος, μέλος πλέον της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κοινότητας, θα μπορεί να στέκει αγέρωχο σε πείσμα όλων των δεινών. 

                                                                           Δήμητρα Σαρακατσάνου-Παπαγιάννη

                                                                                              Πολιτισμολόγος 

                                                                                      Project Management MSc

* Το άρθρο γράφτηκε με αφορμή τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 και  δημοσιεύθηκε την Κυριακή 25 Απριλίου 2021 στην εφημερίδα "Ελευθερία" της Λάρισας.

Η αρχαιολόγος Αναστασία Δημουλά για τη διατροφή στη Θεσσαλία κατά την εποχή του Χαλκού

 

ΤΙ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΜΑΓΕΙΡΙΚΑ ΣΚΕΥΗ ΑΠΟ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ

Μαγειρικά σκεύη με χαρακτηριστικά από τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία, τα Βαλκάνια, αλλά και Μυκηναϊκά,

που βρέθηκαν σε ανασκαφές που έγιναν στην περιοχή του Ολύμπου, αναδεικνύουν την πολυπολιτισμικότητα της περιοχής και τον συγκερασμό παραδόσεων από τον βορρά και τον νότο. Στη μελέτη «Μαγειρεύοντας στη σκιά του Ολύμπου: μια διεπιστημονική μελέτη μαγειρικών αγγείων μυκηναϊκής εποχής» των Α. Δημουλά, Σ. Κουλίδου, Ζ. Τσιρτσώνη, E. Standall, C. Heron, O. Craig, Σ.-Μ. Βαλαμώτη, που θα παρουσιαστεί στο 33ο Αρχαιολογικό Συνέδριο για τις ανασκαφές στη Μακεδονία και τη Θράκη (22-24/4), θα ανακοινωθούν τα ευρήματα από τις αναλύσεις μαγειρικών αγγείων από τέσσερις θέσεις της περιοχής του Ολύμπου, κατά βάση του τέλους (1350-1100 π.Χ.), αλλά και της μέσης της Εποχής του Χαλκού.

Η κύρια θέση ήταν το Ρέμα Ξυδιάς και οι άλλες τρεις ήταν η Πηγή Αρτέμιδος, η Τριμπίνα και ο Βάλτος στη Λεπτοκαρυά. Τα σημεία αυτά βρίσκονται σε σημερινές θέσεις ανάμεσα στη Λεπτοκαρυά και τον Πλαταμώνα. Ήταν -και παραμένει- το στρατηγικό πέρασμα που ένωνε τη Μακεδονία με τη Θεσσαλία. «Αυτή η περιοχή, λόγω θέσης, έχει πολύ έντονα μυκηναϊκά στοιχεία. Αυτό το γνωρίζουμε κυρίως από τους τάφους, αλλά και από τα οικιστικά σύνολα που βρέθηκαν. Αποφασίσαμε να μελετήσουμε τα μαγειρικά αγγεία της περιοχής, γιατί αυτά αποτελούν ενδεικτικά στοιχεία ταυτότητας. Τα μαγειρικά αγγεία είναι συνήθως συντηρητικά, ο κόσμος δεν τα αλλάζει εύκολα, θα κρατήσει για παράδειγμα τα σκεύη που του είναι οικεία και γνωρίζει ότι είναι αποτελεσματικά στη χρήση. Θέλαμε να διερευνήσουμε μέσα από τα μαγειρικά αγγεία τη σχέση με τον μυκηναϊκό κόσμο», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αρχαιολόγος, μέλος της επιστημονικής ομάδας, Αναστασία Δημουλά.

Στο πλαίσιο της μελέτης έγιναν και αναλύσεις πηλού για να δουν την προέλευση και τα τεχνολογικά χαρακτηριστικά των αγγείων, αλλά και αναλύσεις οργανικών καταλοίπων για να δουν απανθρακωμένες τροφές που σώζονται στο εσωτερικό των αγγείων.

Χοιρινό με λαχανικά το κύριο πιάτο της εποχής

Η κύρια τροφή στην περιοχή του Ολύμπου την περίοδο 1350 π.Χ.-1100 π.Χ. φαίνεται ότι ήταν το κρέας, ειδικότερα χοιρινό με λαχανικά. Αυτό έδειξαν οι αναλύσεις των οργανικών κατάλοιπων, που έκανε η ομάδα σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Γιορκ της Μεγάλης Βρετανίας. «Στα περισσότερα αγγεία που αναλύσαμε φάνηκε ότι το κύριο φαγητό ήταν χοιρινό με λαχανικά, σαν ένα βραστό. Μαγείρευαν ακόμα θαλασσινά -ήταν άλλωστε κοντά στη θάλασσα- και έβραζαν γάλα», σημειώνει η κ. Δημουλά.

Συγκερασμός παραδόσεων

Από την ανάλυση των μαγειρικών σκευών αναδεικνύεται η πολυπολιτισμικότητα της περιοχής την εποχή εκείνη. Βρίσκονται σκεύη που συνηθίζονται στις βόρειες περιοχές μαζί με σκεύη που βρίσκονται στον νότο. Συγκεκριμένα στην περιοχή εντοπίζονται τρεις τύποι μαγειρικών σκευών: Ντόπιες χύτρες, πύραυνοι - αγγεία που έχουν ενσωματωμένη βάση και λειτουργούν αυτόνομα- και τριποδικά. Οι πύραυνοι εντοπίζονται στη Μακεδονία και στα Βαλκάνια.

«Αυτή η περιοχή είναι από τα νοτιότερα σημεία εμφάνισής τους. Φαίνεται ότι άνθρωποι που κατοικούσαν εκεί είχαν πολύ στενές σχέσεις με υπόλοιπες περιοχές της Μακεδονίας, αλλά και των νότιων Βαλκανίων», εξηγεί η κ. Δημουλά. Αντίστοιχα, ο τρίτος τύπος μαγειρικού σκεύους που εντοπίστηκε, τα λεγόμενα τριποδικά αγγεία, είναι κατεξοχήν μυκηναϊκά σκεύη. «Αυτό είναι ένα σκεύος της Μυκηναϊκής εποχής της νότιας Ελλάδας που βρίσκεται πολύ σπάνια στη Μακεδονία και μόνο σε παραλιακές θέσεις», σημειώνει, υπογραμμίζοντας ότι τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι στην περιοχή αυτήν υπήρχε ένας συγκερασμός παραδόσεων. «Υπήρχαν οι τοπικές παραδόσεις, αλλά φαίνεται να υπήρχαν και στενές σχέσεις τόσο με τον Βορρά όσο και με τον Νότο», σημειώνει η κ. Δημουλά. «Αυτό εξηγείται με βάση και τη στρατηγική θέση της περιοχής για τις μετακινήσεις και το εμπόριο. Έχει προταθεί μάλιστα -και με βάση τα νεκροταφεία που έχουν ερευνηθεί- ότι υπήρχαν ομάδες οι οποίες έλεγχαν αυτό το πέρασμα». Οι αναλύσεις πηλού έδειξαν ότι κατά βάση οι πρώτες ύλες ήταν από την περιοχή, αλλά σε κάποια αγγεία φαίνεται ότι γινόταν εισαγωγή από τη Θεσσαλία, η οποία βρισκόταν κοντά στη Μυκηναϊκή σφαίρα.

Το παρόν άρθρο μάς απέστειλε ο συμπατριώτης μας Παύλος Λάλος ενημερώνοντάς μας πως η αρχαιολόγος Αναστασία Δημουλά είναι κόρη του Βασίλη Δημουλά και της Ελένης Γεωρ. Λάλου. Η Αναστασία γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. 

Της ευχόμαστε καλή συνέχεια, καλή δύναμη στις έρευνές της και πάντα επιτυχίες. 

Πηγή: Ελευθερία Λάρισας

Αγάπη Σπαθάρα: "Πάσχα στο χωριό" - Ποίημα στην Κρανιώτικη Ντοπιολαλιά

 

ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

Αν έκανις ιμβόλιου

κι έχ'ς τεστ αρνητικό

τότι θ' ανηφουρί'ις

σιαπάν κατ' του χουριό.

Αυτά που ήξιρις παλιά

πρέπει να τα ξιχάι'ς

τ' αρνί απού τη σούβλα

μι μάσκα θα του φας.

Άλλαξι βλέπις ου κιρός

κακό μιγάλου ήρθι

απού την Κίνα έφυγι

στη μύτη μας,μας μπήκι.

Κάτσι λοιπόν στ' αυγά σ'

μην κάντ'ς πως ξιμυτάς

παραμουνεύ'ει απ' όξου

ου Νίκους Χαρδαλιάς.

Αγάπη Σπαθάρα

13/04/2021

(φωτογραφία:το χωριό μου)

Στα Κρανιώτκα... όπους ιτότι

 

Μπορεί πλέον το χωριό μας - όπως και τόσα άλλα χωριά στην ελληνική επαρχία - να αργοσβήνει, ωστόσο η ντοπιολαλιά κρατεί καλά και στο χωριό μας και στους απανταχού Κρανιώτες, οι οποίοι όταν ανταμώσουν μιλούν συχνά με αυτή την ιδιαίτερη ντοπιολαλιά. Άλλωστε η γλώσσα, κατεξοχήν, λειτουργούσε ανέκαθεν ως συνδετικός κρίκος ανθρώπων μεταξύ τους, αλλά και με τον τόπο τους. Στην Κρανιά πέρα από το γεγονός της ομιλίας της αιολικής διαλέκτου, η οποία μας έρχεται από τα πανάρχαια χρόνια ("σκλι", "πλι" κ.ά.), οι Κρανιώτες και οι Κρανιώτισσες έχουν εντάξει, εδώ και πολλά χρόνια, στο καθημερινό τους λεξιλόγιο, και λέξεις ή φράσεις από τα Κουδαρίτικα, τη μαστορική κωδικοποιημένη γλώσσα που μιλούσαν οι μαστόροι της Κρανιάς. Αυτή η διάχυση του Κουδαρίτικου λεξιλογίου κάνει τη ντοπιολαλιά των Κρανιωτών ακόμη περισσότερο ξεχωριστή.

Ο συμπατριώτης μας φιλόλογος Δημήτρης Θώμος, δάσκαλος πολλών από εμάς, ο οποίος πραγματικά μας έμαθε πολλά με τον δικό του προσωπικό τρόπο, έχει συγγράψει ένα αξιόλογο βιβλίο με κέντρο αναφοράς την Κρανιώτικη ντοπιολαλιά. Πρόκειται για ένα καλοδουλεμένο βιβλίο, όπως θα άρμοζε άλλωστε σε έναν φιλόλογο της τάξης του Τάκη του Θώμου. Αξίζει παράλληλα να σημειωθεί ότι η εργασία του ήταν εθελοντική και ότι το βιβλίο εκδόθηκε από τον Σύλλογο Κρανιωτών Λάρισας και Περιχώρων "Η Ξηροκρανιά".

Ο συμπατριώτης μας Γιώργος Μπαλής μας απέστειλε όλες τις παρακάτω εικόνες από σελίδες του βιβλίου του Τάκη Θώμου, ως αφορμή για να θυμηθούμε ή να γνωρίσουμε καλύτερα την τοπική μας διάλεκτο. Επίσης, ο Γιώργος Μπαλής σε λίγο καιρό πρόκειται να εκδώσει και να κυκλοφορήσει ένα νέο βιβλίο του για τα Κουδαρίτικα της Κρανιάς, το οποίο έρχεται να προστεθεί στα αξιόλογα πονήματά του για την Κρανιά, την ιστορίας της και τη γλώσσα της, που ήδη έχουν κυκλοφορήσει. 

Χρήστος Γκουνέλας

Δείτε στη συνέχεια σελίδες από το βιβλίο του Τάκη Θώμου:  

Θύμιος Λιάπης: "Η μπάκακας"

 

Το παρακάτω ποίημα βασίζεται σε αληθινά γεγονότα που έλαβαν χώρα τον Ιανουάριο του 2020, όταν το πριγκηπικό ζεύγος Μέγκαν και Χάρις (έτσι τον γράφουν οι εφημερίδες με ι, όπως στα Κρανιώτικα… η Χάρις) έφυγε από το Μπάκιγχαμ και απεγνωσμένα έψαχνε να βρει καταφύγιο κάπου στον πλανήτη…

Φέρει τον τίτλο «η μπάκακας» και έρχεται κόντρα στο λαϊκό παραμύθι «ο βάτραχος που έγινε πρίγκιπας»

 

"η μπάκακας"

ήτανει σαββατόβραδου

κι τα φεγγάρια φέγγαν

όταν μη τηληφώνησει

η Χάρις μη τη Μέγκαν

 

Θύμιου… μη παρακάλησει

δεν έχου να βαΐσου…

όμους κι πάλι αντρέπουμει

χάρη να ση ζητήσου

 

μούγκι σαν έρθου στην Κρανιά

μπουρεί να τη γλιτώσου

να γένου μπάκακας ξανά

κι ότ΄ έχου να ση δώσου

 

θέλου στην Κούτρα απέναντι

παλιές να τις βουσκήσου

κι μες τα πεύκα στουν Αηλιά

να πάου να τσ΄ σταλήσου

 

δη ση πηράζει πρίγκηπα

που δα ση λεν τζιουμπάνι

κι η Μέγκαν πέτουρα ν΄ ανοίγει

κι πίτεις να ση φτιάνει;

 

δη μη πειράζει τίπουτα

κι μπάκακας ας γίνου

να τρώου λαχανόπιτες

κι γίδινου να πίνου

 

ιγώ πίσου στου Μπάκιγχαμ

δε θέλου να γυρίσου

να ΄χου τη Μέγκαν αγκαλιά

κι στην Κρανιά να ζήσου

 

Το ποίημα θα κυκλοφορήσει σε πρώτη παγκόσμια έκδοση την άνοιξη του 2023 (άμα ξελευθερωθούμε) μαζί με τη νέα κολεξιόν του Versace με το συμβατικό τίτλο «η πρίγκιπας που έγινει μπάκακας».

 

Φυσικά θα κυκλοφορούσε τις απόκριες στην Κρανιά όμως λόγω κορωνοϊου και σεισμού τα πράγματα άλλαξαν. Αφορμή που βγήκε ξανά στη δημοσιότητα ήταν η συνέντευξη που έδωσε η Χάρις με τη Μέγκαν στην  Όπρα. Η Χάρις με πήρε τηλέφωνο 7 Μαρτίου για να παρακολουθήσω τη συνέντευξη στο CNN και του είπα ότι εδώ έχουμε μεγάλα προβλήματα με σεισμούς, κορωνοϊούς, κρύα, κλπ. Μου έστειλε ένα μήνυμα και έγραψε χαρακτηριστικά

 

Τα βάσανα που έχου ιγώ

μι άλλους να συζητήσεις

κουρνουϊός κι ιγκέλαδους

είναι απλές ειδήσεις…

 

Υ.Γ. Το ποίημα αυτό αποτελεί μέρος της μεγάλης διεθνής συλλογής “what the desertes had and were dying?” ή αλλιώς “τι είχαν τα έρμα κι ψουφούσαν;” 

 

Ευθύμιος Κ. Λιάπης

"Αληθινά Σενάρια": Πάσχα 2006 στην Κρανιά Ελασσόνας (Βίντεο)

 

Πάσχα 2006 στην Κρανιά Ελασσόνας. Από την εκπομπή "Αληθινά Σενάρια" της ΕΤ3.

Την οργάνωση είχε ο Χρήστος Πατούνας.

Δείτε απόσπασμα του βίντεο πατώντας:  ΕΔΩ

Το βίντεο μάς απέστειλε ο Νίκος Γκουντούρας με την ενημέρωση ότι θα αναρτήσει ολόκληρη την εν λόγω εκπομπή φέτος (2 Μαΐου)  ανήμερα του Πάσχα στο κανάλι του στο YouTube: ΕΔΩ

Δώρα Γκουντούρα: Η εθνική μας ξιφομάχος ανοίγει τα χαρτιά της πριν τους Ολυμπιακούς στο Τόκιο!

Συνέντευξη: Σωτήρης Σκουλούδης

Εικονολήπτης: Χάρης Γκίκας

Ένα από τα αστέρια που θα μας εκπροσωπήσουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο είναι η Δώρα Γκουντούρα, και μάλιστα σε ένα άθλημα, όπως θα λέγαμε, από τα όχι και τόσο παραδοσιακά της χώρας μας!

Η νεαρή αθλήτρια φιλοδοξεί να γνωρίσει στους Έλληνες -αν δεν το έχει κάνει ήδη- την ξιφασκία, το ευγενές αυτό σπορ, με το να γίνει η πρώτη αθλήτρια με τα γαλανόλευκα που θα μας χαρίσει ένα μετάλλιο! Και γιατί όχι, αφού στο πρόσφατο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης ανέβηκε στο βάθρο, και σε συνδυασμό με άλλες της επιτυχίες, έλαβε την ύψιστη διάκριση στα 24 της χρόνια να αγωνιστεί σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Αθλήτρια και πρωταθλήτρια της ΑΕΚ από την εφηβική της ηλικία, η Δώρα σε συνέντευξή της στο zougla.gr εξηγεί τι ήταν αυτό που την κέρδισε στην ξιφασκία, πώς κατάφερε να φτάσει στο ανώτατο επίπεδο, καθώς και ορισμένα από τα «μυστικά» αυτής της πανάρχαιας τέχνης...

Δείτε τη συνέντευξη στο παρακάτω Βίντεο: 

Η Δώρα αγωνίζεται πια σχεδόν 10 χρόνια με τα κιτρινόμαυρα και τα γαλανόλευκα, έχοντας χαρίσει ήδη μεγάλες διακρίσεις στις ομάδες της, με την πρόκληση ενός ολυμπιακού μεταλλίου να αποτελεί όνειρο ζωής. Για ένα σπορ, άλλωστε, στο οποίο οι επιτυχίες για την Ελλάδα περιορίζονται στην 5η θέση στους Ολυμπιακούς του 2012 από τη Βάσω Βουγιούκα, και πέραν αυτού, οι υψηλές διακρίσεις μας είναι σχεδόν ανύπαρκτες.

Με σκληρή, καθημερινή προπόνηση, και υποχρεωτική διατήρηση της σωματικής και ψυχικής ευεξίας σε υψηλά επίπεδα (η ξιφασκία είναι κατ' εξοχήν πνευματικό σπορ), το μόνιμα χαμογελαστό κορίτσι με καταγωγή από την Κρήτη και τη Λάρισα, έχει δει ήδη τους κόπους της να αποδίδουν καρπούς, και πλέον προετοιμάζεται για τους αγώνες τις ζωής της...

Πηγή: zougla.gr/

Αρνητικά όλα τα rapid tests στην Κρανιά

 

Δωρεάν ελέγχους ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου (rapid test), πραγματοποίησε σήμερα Δευτέρα 5 Απριλίου στην Κρανιά Ελασσόνας, κλιμάκιο του ΕΟΔΥ και της Περιφέρειας Θεσσαλίας σε συνεργασία με το Δήμο Ελασσόνας.

Συνολικά διενεργήθηκαν 131 Rapid Tests τα αποτελέσματα των οποίων ήταν όλα αρνητικά.

Πηγή: elassona884.gr/

Την ενημέρωση μας απέστειλε ο Γιώργος Ι. Μπαλής

Χρύσα Μαστοροδήμου, «Τα Τεμάχια»: Η ελληνική ταυτότητα της μετανάστευσης

 

ΕΝΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΝΑΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

Συζήτηση με τη συγγραφέα και εκπαιδευτικό, για το φαινόμενο που αποτελεί δυστυχώς τρόπο ζωής στην ελληνική κοινωνία και επαρχία

Συνέντευξη στον Μενέλαο Κατσαμπέλα,

Η Χρύσα Μαστοροδήμου, παιδί μεταναστών, μέσω της ηρωίδας της, της Κατερίνας, έγραψε ένα μυθιστόρημα που καταγράφει την επώδυνη και επαναλαμβανόμενη διαδικασία της εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης στη χώρα, από τα χρόνια του πολέμου, της δεκαετίας του ’60, έως και τις μέρες μας. Μετά τους παππούδες και τους γονείς, ήρθε η σειρά των παιδιών…

Aναλυτικά η συνέντευξη έχει ως εξής: