Περηφάνια, καταξίωση και ευτυχία. Αυτά είναι μερικά από τα συναισθήματα που κατακλύζουν το τελευταίο διάστημα την Δέσποινα Γεωργιάδου, η οποία κατέκτησε την κορυφή της ξιφασκίας, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ορλεάνης. Μία επιτυχία που κατακτήθηκε σε έναν… “γαλανόλευκο” τελικό, καθώς αντίπαλός της ήταν η Δώρα Γκουντούρα. Τα δύο κορίτσια έκαναν “δικό τους” το πρωτάθλημα στη Γαλλία και έφεραν στην Ελλάδα το χρυσό και το ασημένιο μετάλλιο.
Η Δέσποινα Γεωργιάδου και η Δώρα Γκουντούρα, πήραν τις δύο πρώτες θέσεις στο όπλο της σπάθης. Έγιναν η αιτία για να υψωθούν δύο ελληνικές σημαίες σε μία σπουδαία αθλητική διοργάνωση. Στα μέσα Νοεμβρίου γράφτηκε η λαμπρότερη σελίδα της ελληνικής ξιφασκίας. Η Δέσποινα Γεωργιάδου μίλησε στο Thestival για την σημαντική διάκριση αλλά και για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στον δρόμο για το όνειρο.
«Θα θυμάμαι για πάντα αυτή τη μέρα από την αρχή ως το τέλος της σαν μια από τις καλύτερες της ζωής μου. Οι κόποι, οι θυσίες, οι δύσκολες μέρες…. όλα διαγράφονται σε μια στιγμή και στη θέση τους μπαίνουν τα πιο όμορφα συναισθήματα» αναφέρει χαρακτηριστικά η Δέσποινα Γεωργιάδου.
«Όλες οι θυσίες για να στηρίξω αυτό που ήθελα – Τα χρήματα δεν έφταναν ούτε για τα προς το ζην»
«Το διάβασμα μέχρι αργά το βράδυ στο σχολείο ή νωρίς το ξημέρωμα στη σχολή, να μην βγαίνω με τους φίλους μου όταν είχα προπόνηση, να κοιμάμαι νωρίς, να ξυπνάω νωρίς, να προσπαθώ να συνδυάσω σχολή, δουλειά, προπόνηση και άλλα πολλά, δεν τα θεωρούσα θυσίες. Όλα αυτά τα έκανα για να υποστηρίξω αυτό που ήθελα, το αγαπούσα και με γέμιζε» εξηγεί η Γεωργιάδου μιλώντας για τους κόπους που την οδήγησαν στο σήμερα, τους κόπους που την οδήγησαν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια που αντιμετώπιζε η Γεωργιάδου όλα τα χρόνια ενασχόλησής της με την ξιφασκία ήταν το οικονομικό. «Αυτό που θεωρώ θυσία ή τον μεγαλύτερο αγώνα είναι το να προπονείσαι καθημερινά σχεδόν όλη τη μέρα, να φέρνεις καλά αποτελέσματα και ακόμα τα χρήματα που βγάζεις να μην φτάνουν για να καλύψουν τα προς το ζην» αναφέρει με πικρία.
«Ψάλλαμε τον εθνικό ύμνο μαζί με τη Δώρα»
Σχολιάζοντας τις πρώτες στιγμές μετά την κατάκτηση του χρυσού, η Γεωργιάδου αναφέρει: «δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα από το παιχνίδι μου με τη Δώρα. Οι αναμνήσεις όμως που θα έχω για πάντα είναι η αγκαλιά μου μαζί της μόλις τελείωσε ο αγώνας μας, η αγκαλιά που κάναμε όλοι μαζί με τους προπονητές μας Θανάση Δελενίκα και Χρήστο Σαΐνη καθώς και τη στιγμή που ψάλλαμε τον εθνικό ύμνο μαζί με τη Δώρα όταν ανέβαιναν οι σημαίες μας στην απονομή».
Δείγμα της ποιότητας αυτής της σπουδαίας αθλήτριας είναι και η στάση που κρατά απέναντι στην επιτυχία. Εξηγεί ότι η χαρά και η συγκίνηση τη στιγμή της νίκης δεν ήταν για το δικό της επίτευγμα αλλά για το συνολικό επίτευγμα της ελληνικής ομάδας εκείνη την ημέρα.
Αναμφίβολα, η επαγγελματική ενασχόληση με τη ξιφασκία στην Ελλάδα δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Μιλώντας για τις υποδομές της ξιφασκίας, η Δέσποινα Γεωργιάδου υπογραμμίζει: «οι χώρες τις οποίες ανταγωνιζόμαστε έχουν ολυμπιακά κέντρα ξιφασκίας ή κέντρα εθνικών ομάδων, τα οποία είναι πλήρως εξοπλισμένα και παρέχουν στους αθλητές αυτά που χρειάζονται για την προπόνησή τους».
«Η οικονομική και ψυχολογική στήριξη έρχεται στην πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, μετά είμαστε πάλι στην αφάνεια»
Η Δέσποινα Γεωργιάδου εκφράζει την ελπίδα πως κάποια στιγμή στο μέλλον οι Έλληνες αθλητές θα έχουν την υποστήριξη που τους αξίζει. «Στην Ελλάδα έχουμε μια πολύ καλή αίθουσα ξιφασκίας για την προπόνησή μας αλλά για να κάνουμε τη δουλειά που χρειάζεται φεύγουμε από το σπίτι μας νωρίς το πρωί και γυρίζουμε αργά το βράδυ» επισημαίνει.
Ως προς τις οικονομικές απολαβές η “χρυσή” πρωταθλήτρια εξηγεί: «Ο βιοπορισμός μας είναι πολύ δύσκολος, η στήριξη έρχεται όταν ξεκινάει η περίοδος της ολυμπιακής πρόκρισης και εφόσον υπάρχουν ελπίδες ως προς αυτήν. Μετά βρισκόμαστε πάλι στην αφάνεια και δε στηριζόμαστε με τον κατάλληλο τρόπο. Ελπίζω να αλλάξει αυτό στο μέλλον».
Πηγή: thestival.gr/
Αποστολή ενημέρωσης: Μαργαρίτης Μπαλής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου