Μια δυναμική εκδοχή της τραγωδίας του Ευριπίδη δημιουργεί η σκηνοθέτις και ηθοποιός που διερευνά την διονυσιακή μανία, συνδυάζοντας σύγχρονα και παραδοσιακά ακούσματα.
ATHINORAMA TEAM
ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
04 Μαΐου , 2023
Βάκχες Έλενα Μαυρίδου
Ο Δημήτρης Λάλος ερμηνεύει τον Διόνυσο και ο Γιώργος Χριστοδούλου τον Πενθέα στις "Βάκχες” του Ευριπίδη που σκηνοθετεί η Έλενα Μαυρίδου, ενώ παράλληλα υποδύεται και την Αγαύη, για το καλοκαίρι του 2023. Η παράσταση προσεγγίζει ερμηνευτικά το έργο και διερευνά την διονυσιακή μανία ή βακχεία με βασικά εργαλεία τον λόγο του Ευριπίδη, τον συνδυασμό της σύγχρονης με την παραδοσιακή μουσική, και μια κινησιολογία βασισμένη στην τελετουργία των "Αναστεναρίων”, που πιθανότατα αποτελεί επιβίωση θρησκευτικών πρακτικών από τη λατρεία του Διονύσου. Στη σκηνή θα ανέβουν επίσης οι Θανάσης Δόβρης (Κάδμος), Γιώργος Τριανταφυλλίδης (Άγγελος), Δήμητρα Κούζα (Άγγελος) και Στέργιος Κοντακιώτης (Δούλος).
Αντλώντας από την προσωπική τους εμπειρία και συμμετοχή στα δρώμενα των "Αναστεναρίων”, ο μουσικός Γιώργος Μαυρίδης και η Έλενα Μαυρίδου συνδυάζουν στοιχεία του δρώμενου, που έχουν συγγένεια με τη βακχεία, με σύγχρονη μουσική και δημιουργούν μια δυναμική εκδοχή των "Βακχών”, βαθιά ριζωμένη στην παράδοση. Συνδυάζοντας ζωντανά τον φυσικό ήχο της λύρας και του νταουλιού με το ηχοτοπίο και το sound design της σύγχρονης μουσικής τεχνολογίας, σ’ έναν σκηνικό χώρο όπου τα υλικά της φύσης, όπως το ξύλο, το νερό, το στάχυ, αναμιγνύονται και συνομιλούν με σύγχρονα, συνθετικά υλικά, οδηγούμαστε σταδιακά στην βακχεία του έργου του Ευριπίδη. Καθώς εκτυλίσσεται η τραγωδία, τα σώματα των ηθοποιών ελευθερώνονται σ’ έναν οργιαστικό χορό, καταργώντας τα θεατρικά όρια. Τί μένει στο τέλος για το κοινό και τους ήρωες όταν η μουσική σταματάει και καλούμαστε να συλλογιστούμε το αδιέξοδο της ανθρώπινης ύπαρξης μας; Είναι ζωντανός ο Διόνυσος σήμερα;
Το έργο
Ο Διόνυσος, καρπός της ένωσης του Δία με τη Σεμέλη, κόρη του βασιλιά της Θήβας Κάδμου, δεν αναγνωρίστηκε ποτέ ως θεός και δεν τιμήθηκε ποτέ στην πατρίδα της μητέρας του. Έχοντας ήδη κατακτήσει την Ασία, ο Διόνυσος καταφθάνει τώρα στη Θήβα, συνοδευόμενος από έναν όμιλο γυναικών από την Λυδία -των Βακχών- που τον ακολουθούν πιστά. Σκοπός του να διαδώσει τη λατρεία του στη Θήβα και σε όλη την Ελλάδα, αλλά και να δώσει ένα μάθημα στους ασεβείς που τον αρνούνται. Πιο άσπονδος, ανάμεσά τους, ο Πενθέας, εγγονός του Κάδμου και βασιλιάς πλέον της Θήβας.
Ενώ η βακχική μανία εξαπλώνεται στην πόλη, πείθοντας ακόμη και τον Κάδμο και τον γέρο μάντη Τειρεσία για την αναγκαιότητα της αποδοχής του νέου θεού, ο Πενθέας, απόλυτος και άτεγκτος, επιμένει να αμφισβητεί τη θεϊκή υπόσταση του Διονύσου και αποφασίζει να καταστείλει με τη βία τις αποχαλινωμένες εκδηλώσεις αυτής της παράξενης ανατολίτικης λατρείας. Ηθικά αυτάρεσκος και συγχρόνως ανατριχιαστικά αστόχαστος, απορρίπτει τα "διπλωματικά ανοίγματα" του Διονύσου και αντιδρά με πανικό και υπεροψία μπροστά στην πολιτισμική διαφορά. Όμως η λογική, αντιστρέφεται σε τρέλα, κατοπτρικό είδωλο της "τρέλας" που ήθελε να καταπνίξει. Καθώς η πλοκή του έργου ξεδιπλώνεται, ο Πενθέας γλιστρά στην παγερή νομιμότητα, και πέφτει στην απαγορευμένη επιθυμία. Από τιμωρός της βακχείας γίνεται ο ίδιος αβοήθητο άθυρμά της. Στο τέλος, θα οδηγηθεί στη μοίρα του ντυμένος γυναίκα, συμπαρασύροντας στον όλεθρο ολόκληρο τον βασιλικό οίκο των Θηβών. Παρότι ξένος στην πόλη, ο Διόνυσος φώλιαζε ήδη κρυφά στην καρδιά της, όπως και κάπου βαθιά μέσα στον αλαζονικό μονάρχη της.
Στις "Βάκχες", που γράφτηκαν προς το τέλος της ζωής του και πρωτοπαρουσιάστηκαν μετά τον θάνατό του, ο Ευριπίδης ανεβάζει στη σκηνή, πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη ταυτόχρονα, τον Διόνυσο, τον θεό της τραγικής τέχνης που είναι, όπως και η βακχεία, ένα παράξενο μείγμα τρόμου και απόλαυσης, οικείου και ξένου, ελέου και φόβου. Άγριο και ποιητικό, γοητευτικό και ανατριχιαστικό, το έργο αποκαλύπτει την αινιγματική, δισυπόστατη φύση του θεϊκού πρωταγωνιστή του, σε μια μοναδική τελετουργία προς τιμήν του.
Η μετάφραση είναι του Θεόδωρου Στεφανόπουλου, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Δήμητρας Λιάκουρα, η κίνηση της Μπέττυς Δραμισιώτη, οι φωτισμοί του Περικλή Μαθιέλη και το βίντεο του Θωμά Παλυβού. Στον Χορό συμμετέχουν οι Κική Καραΐσκου, Δήμητρα Κούζα, Σοφία Κουλέρα, Χριστίνα Μαριανού, Μαριάμ Ρουχάτζε. Τη μουσική ερμηνεύουν ζωντανά επί σκηνής οι Γιώργος Μαυρίδης και Βασίλης Κόκλας.
Η πρεμιέρα προγραμματίζεται για τις 25 Ιουνίου στο Κηποθέατρο Παπάγου. Η προπώληση μόλις ξεκίνησε με ειδική προσφορά των € 10 για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων.
Προπώληση εισιτηρίων μέσω viva.gr
Πηγή: athinorama.gr
Κινηματογραφικές πρεμιέρες: Γιατί όλοι λένε ότι το «Saison Morte» με τον Δημήτρη Λάλο είναι το νέο ελληνικό CSI
Αλέξανδρος Λογοθέτης-Δημήτρης Λάλος, στο «Saison Morte»
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΡΥΣΤΙΝΟΥ
04/05/2023 09:28
Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες οι «Φύλακες του Γαλαξία επιστρέφουν για Τρίτη και τελευταία φορά.
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Θανάση Τότσικα μάς ταξιδεύει στη Μήλο σε «Saison Morte» και ένα λεπτοδουλεμένο δράμα από την Ουκρανία και το Ισραήλ έρχονται στις αίθουσες.
Saison Morte
Σκηνοθεσία: Θανάσης Τότσικας
Παίζουν: Δημήτρης Λάλος, Ορέστης Τζιόβας, Τόνια Σωτηροπούλου, Τζένη Θεωνά, Θανάσης Ταταυλάλης, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Μάνος Βακούσης, Ολγα Δαμάνη
Περίληψη: Ύστερα από κλήση, αστυνομικοί καταφτάνουν σε ξενοδοχείο, που βρίσκεται σε ερημική τοποθεσία, μονάχα για να ανακαλύψουν έναν άνδρα τραυματισμένο και δολοφονημένους την ιδιοκτήτρια και έναν υπάλληλο. Ο επιζών προσπαθεί πάση θυσία να αποδείξει πως δεν είναι ο ένοχος.
Ένα στιβαρό αστυνομικό θρίλερ από τον Θανάση Τότσικα, με τον Δημήτρη Λάλο.
Ένας άνδρας, ο Χρήστος, καλεί την αστυνομία από το ξενοδοχείο Paradise, που βρίσκεται σε μια ερημική τοποθεσία του νησιού τη χειμερινή περίοδο. Όταν φτάνει η αστυνομία, βρίσκει τον άνδρα τραυματισμένο, την ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου δολοφονημένη, όπως και τον συνάδελφο του άνδρα που τηλεφώνησε. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να πει τι έγινε στο ξενοδοχείο, πλην του Χρήστου, ο οποίος επιμένει να ζητάει από το κρεβάτι του ιατρικού κέντρου που νοσηλεύεται, τη Νάντια, μια γυναίκα από την Αθήνα, που ζούσε σε μια ερημική τοποθεσία κοντά στο ξενοδοχείο. Οι αστυνομικοί όμως δεν τη βρίσκουν πουθενά, οπότε η θέση του Χρήστου επιδεινώνεται, εφόσον δεν υπάρχει κανείς να επιβεβαιώσει την ιστορία του. Οι αστυνομικοί τον πιέζουν κι εκείνος με την αίσθηση ότι τελικά θα τον κατηγορήσουν για όλα, ξεκινάει να αφηγείται μια ιστορία στην οποία κανένας δεν είναι αυτό που φαίνεται.
Στις κινηματογραφικές πρεμιερες ο Θανάσης Τότσικας στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία με φόντο τη Μήλο κατά τη διάρκεια της τουριστικής μη τουριστικής, οπότε και «νεκρής» εποχής» (saison morte) στήνει ένα σφιχτοδεμένο αστυνομικό θρίλερ σε σενάριο Παναγιώτη Iωσηφέλη, που σέβεται τους κανόνες του είδους, χωρίς ωστόσο να τους ανατρέπει. Με γρήγορο ρυθμό και μοντάζ , που διορθώνει τις σεναριακές φλυραρίες, ο Τότσικας δείχνει πως ξέρει να δημιουργεί ατμόσφαιρες, να καθοδηγεί ηθοποιούς , αλλά και να αφηγείται μία περίπλοκη ιστορία, που στο φινάλε της όμως ήθελε περισσότερη δουλειά.
Πηγή: iefimerida.gr
Αποστολή ενημέρωσης: Γιώργος Ι. Μπαλής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου