Αγάπη Σπαθάρα: Τρία Ποιήματα

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΟΥ 

Επιτέλους. 

Μπορείς...να δεις

την αλήθεια σου.

Φαίνεται... 

στο χαμόγελό της,

στη λάμψη

των αισθημάτων της,

στο άρωμα

των λέξεων.

Ντύνει... 

τα κατάβαθα 

της ψυχής 

με άσπρο βελούδο 

και βαδίζει... 

χωρίς σκέψη, 

χωρίς ενδοιασμούς, 

χωρίς φόβο... 

Αγγίζει... 

το αναπάντεχο, 

το απροσδόκητο, 

το εξωπραγματικό...

και φωτίζεται 

η νύχτα...

με νότες μυστήριες, 

βγαλμένες 

απ' της σιωπής 

το τραγούδι... 

Αγάπη Σπαθάρα 

13/05/2017 

(φωτογραφία δική μου)

ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ 

Από ψηλά... 
όλα φαίνονται 
πιο διάφανα, 
πιο ξεκάθαρα,
πιο γαλήνια...
Ξεχωρίζουν τα χρώματα,
η μυρωδιά του αέρα,
η ομορφιά των αισθήσεων.
Πέτα...
μόνο πέτα,
χωρίς παρελθόν,
παρόν και μέλλον.
Έτσι πρέπει...
Το ταξίδι της ζωής
μια πινελιά...
ζωγραφισμένη
στον ουρανό
είναι.
Μια λήψη στιγμής...
στ' ανοιχτά
του πελάγους,
μια στάλα...
στα κύματα
της θάλασσας,
μια ανάσα...
δροσιάς,
πάνω
στη βρεγμένη άμμο.
Αγκάλιασε τη μαγεία
με τη σκέψη σου...
νιώστην...
ως το βάθος της ψυχής.
Κάνε το ταξίδι σου...
πιο συναρπαστικό
στο άπειρο...
και μείνε εκεί...
Έτσι πρέπει.

Αγάπη Σπαθάρα
16/05/2017
(φωτογραφία δική μου
Πλαταμώνας 15/05/2017)

ΣΗΜΑΔΙΑ

Μέσα...

από χιλιάδες μονοπάτια

προχωρά η ζωή.

Δεν κοιτάζει

πίσω της...

μόνο τρέχει...

Τρέχει βιαστικά.

Προσπερνάει...

το χρόνο και γράφει...

Γράφει...

και αφήνει σημάδια...

Σημάδια...

χαραγμένα στη μνήμη.

Σημάδια...

σκαμένα στο σώμα.

Σημάδια...

που καλλιεργούν την ψυχή.

Με ανεξίτηλη πένα

ζωγραφίζει...

ασημένιες ανταύγειες

στα μαλλιά.

Ζωγραφίζει...

στιγμές 

και χαρίζει λάμψεις...

στα μάτια.

Λάμψεις...

που ακτινοβολούν

στο σκοτάδι...

σαν αστραπές

που λειαίνουν τη νύχτα.

Λάμψεις...

που φωτίζουν

το δρόμο της...

Αγάπη Σπαθάρα

18/ο5/2017