ΜΗ ΜΙΛΑΣ
Επιτέλους ήρθε η ώρα.
Μη μιλάς...
Μην λες τίποτα.
Δεν νιώθεις την γαλήνη
κι' εσύ;
Δεν βλέπεις...
το απέραντο γαλάζιο
πώς αλλάζει...
και βάφεται
με τα χρώματά της;
Δεν ακούς...
το τραγούδι των γλάρων
πώς παίζει
με τα κύματα;
Ελευθέρωσε...
τη σκέψη σου και δράσε...
Μπορείς να σκεφτείς...
Μπορείς να ρισκάρεις...
Μπορείς να αφεθείς...
Μπορείς να αγγίξεις...
τον μακρινό ορίζοντα
πέρα απ' τις βουνοκορφές.
Να ντυθείς...
με τα χρώματα του δειλινού
όπως ντύνεται...
η νύχτα.
Να σαλπάρεις...σε όνειρα
που σε ανεβάζουν
ψηλά...
εκεί που το γαλάζιο
γίνεται μενεξεδί,
γίνεται κίτρινο,
γίνεται ροζ,
γίνεται πορτοκαλί
κι'ύστερα γίνεται
κατακόκκινο...
Αγάπη Σπαθάρα
22/06/2017
(Φωτογραφία σημερινή
Αγιόκαμπος Λάρισας)
ΠΕΤΑΩ ΜΑΚΡΙΑ
Έβαλα στη βαλίτσα μου
δυο ρούχα,δυο φιλιά,
τ' όνειρο πακετάρισα
πετάω μακριά...
Αφήνω πίσω σύννεφα
βροχές και καταιγίδες,
καύσιμο έχω τη χαρά
πηδάλια τις ελπίδες.
Πάνω από τα ψηλά βουνά
στου ουρανού την πλώρη,
σταμάτησε η πυξίδα μου
εις την Αιώνια Πόλη!
😊
Αγάπη Σπαθάρα
26/06/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου